Γράφει η Καντά Αναστασία
Από την κατασκευή του και τον εξοπλισμό του, μοναδικός στόχος του γνωστού Γ.Ν Θεσσαλονίκης «Παπαγεωργίου» ήταν να γίνει πρότυπο και εφάμιλλο με τα αντίστοιχα των αναπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών. Μετρά ήδη εννέα και πλέον χρόνια λειτουργίας, με αναγνώριση και αποδοχή καθολική, χάρη στην παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας προς τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας γενικότερα.
Όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται και στην επίσημη ιστοσελίδα του νοσοκομείου, πρόκειται για ένα «νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, μη-κερδοσκοπικού χαρακτήρα, πλήρως ενταγμένο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ), που τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και διοικείται από επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο.» Η επταμελής αυτή σύνθεση του ΔΣ αναλύεται ως εξής: τρία μέλη επιλέγονται από το Ίδρυμα Παπαγεωργίου, άλλα τρία από τον εκάστοτε Υπουργό Υγείας και το έβδομο μέλος εκπροσωπεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, δεδομένου ότι το νοσοκομείο φιλοξενεί και πανεπιστημιακές κλινικές. Ο αντιπρόεδρος του νοσοκομείου, Ανδρέας Μουρατίδης (στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ) και οι Ελένη Χατζηγεωργίου (συνδικαλίστρια του ΣΥΡΙΖΑ) και Παράσχος Λαδάς (υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στον δήμο Αμπελοκήπων – Μενεμένης) συναπαρτίζουν την κομματική κλίκα στο ΔΣ, κλίκα που έρχεται σε σύγκρουση με τα λοιπά μέλη του ΔΣ και προκαλεί προβλήματα, επιτιθέμενη στον Πρόεδρο του Συμβουλίου, Βασίλειο Παπά. Σημειώνεται πως είναι η πρώτη φορά που λαμβάνουν χώρα τέτοιες συμπεριφορές, σε διάστημα 18 ετών που βρίσκεται στο τιμόνι της εκπροσώπησης του Ιδρύματος Παπαγεωργίου ο κ. Παπάς. Με απώτερο σκοπό τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του νοσοκομείου, αίτημα του κ. Παπά προς την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας ήταν η επικαιροποίηση του κανονισμού του, αίτημα που εισακούστηκε μεν, υλοποιήθηκε με υποδόρια μέσα δε.
Σήμερα, το ΔΣ είναι αυτό που «χρήζει» ποιός θα κρατά τα ηνία της γενικής διευθύνσεως του νοσοκομείου, εντούτοις, μέσω του δημοσιευθέντος από το Υπουργείο Υγείας ΦΕΚ (26 Ιανουαρίου) πραγματοποιείται μια ριζική αλλαγή ως προς τον φορέα που θα επιφορτίζει με την ευθύνη της θέσεως του Γενικού Διευθυντή, τον εκάστοτε «υποψήφιο». Εν προκειμένω, λοιπόν, στο άρθρο 11 του ΦΕΚ η πρόσληψη της γενικής διεύθυνσης επαφίεται στην ευχέρεια του Υπουργού Υγείας, γεγονός που αντίκειται σε αυτά που είχε ψηφίσει και υπογράψει η ελληνική βουλή με το ομώνυμο ίδρυμα. Πρόκειται για μια αμιγώς μονομερή πράξη, που φυσικά δεν μπορεί να τροποποιηθεί με απόφαση υπουργού. Πρόκειται για έναν αυταρχικό μονόλογο που φιλοδοξεί να καταστρατηγήσει τον δημοκρατικό διάλογο.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση, δια του αναπληρωτή υπουργού υγείας, Παύλου Πολάκη, φιλοδοξεί να διεισδύσει ολοκληρωτικά στη διοίκηση του Παπαγεωργίου, με όλες τις δυσχερείς συνέπειες που αυτό συνεπάγεται.
Επόμενο ήταν ο πρόεδρος του ΔΣ να αντιδράσει και να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε να μην ισχύσει το παρόν άρθρο, που στόχο έχει να φαλκιδεύσει τη διαφάνεια ως προς τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου. Που στόχο έχει να καταστήσει έναν φορέα παροχής υπηρεσιών υγείας, βιλαέτι του κυβερνώντος κόμματος. Που στόχο έχει να καταλύσει κάθε σπιθαμή δημοκρατικής λειτουργίας και τρόπου λήψης αποφάσεων στο εν λόγω νοσοκομείο.
Τα μικροπολιτικά και εσωκομματικά κριτήρια δεν έχουν θέση σε μια δημοκρατία. Μια Δημοκρατία δεν καταλύει οτιδήποτε ελπιδοφόρο δίνει αγώνα να ρίξει φως στο σκοτάδι. Για ποιόν λόγο να γκρεμίσεις κάτι που με κόπο χτίστηκε και χρειάζεται όσο ποτέ η πατρίδα σου, και δη τη δεδομένη στιγμή, που οι ακρογωνιαίοι λίθοι του συστήματος (όπως η Παιδεία και η Υγεία) βομβαρδίζονται ο ένας μετά τον άλλο, οδηγώντας στον βούρκο της απόγνωσης και της απαισιοδοξίας;
Η επιτυχία δεν επιτυγχάνεται εν μία νυκτί. Μία νύκτα, όμως, είναι αρκετή για να την καταστρέψει. Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να δημιουργήσει τη συγκυρία για μία τέτοια καταστροφική νύκτα.
Related posts
Πολιτικοί και Σύνταγμα η μεγαλύτερη απειλή του 2020
Καλή χρονιά σε όλους. Ας ελπίσουμε πως καταφέραμε να αφήσουμε πίσω στο 2020, ό,τι κακό, προβληματικό και στενάχωρο. Όλα αυτά…
Ο κοινοβουλευτισμός είναι φασισμός
Σκοπίμως καθυστέρησε η σύνταξη του παρόντος άρθρου. Ο λόγος ήταν ο ειλικρινής μας σεβασμός στην ιδέα της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης…
Ελλάδα, η Ιφιγένεια του κοινοβουλευτισμού
Και οι μάσκες έπεσαν. Αναμενόμενο μεν για την πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι κατάφεραν να διακρίνουν ευθύς εξ αρχής το…
Το δημοσιογραφικό πραξικόπημα
Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις επικοινωνιακής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, υπέπεσε σε ένα «θανάσιμο» αμάρτημα για την ελευθερία του…
Άλλο κοινοβουλευτισμός, άλλο δημοκρατία
Τι είναι χειρότερο από τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό και τον φασισμό; Η αστική «δημοκρατία». Το παρόν αποτελεί ένα άρθρο που έπρεπε να είχαμε γράψει…
Η υγειονομική κρίση ως ευκαιρία αναγέννησης για την Ελλάδα
Η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον μιας νέας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, που αν αναλογιστούμε τις συμπληγάδες των μνημονίων από τα…
200 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε πραγματικά ποτέ
Για 400 χρόνια ο Ελληνισμός υπέμεινε τον δυνάστη. Η Ελληνική Επανάσταση επέφερε την εθνική μας απελευθέρωση. Ο Ελληνισμός όμως σήμερα,…
Η πρόσβαση στην κοινωνική και πολιτική ζωή – δικαίωμα κάθε πολίτη
Δεδομένου του γεγονότος ότι η υγεία και η αρτιμέλεια αποτελούν από τα πολυτιμότερα αγαθά και τυχόν έλλειψη αυτών οφείλει να…