Η διεφθαρμένη πολιτική ελίτ κατά της Επανάστασης του 1821 

Το άρθρο αυτό γράφεται μία ημέρα πριν από την στρατιωτική παρέλαση της 25^ης Μαρτίου του 2021 και τη συμπλήρωση διακοσίων χρόνων από την επανάσταση του 1821. Ο ξεσηκωμός των υπόδουλων Ελλήνων κατά των Οθωμανών, ύστερα από πολλούς αιώνες υποταγής, έδωσε το έναυσμα για να σπάσουν τα δεσμά από την τυραννία και να ξεκινήσει ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία των Ελλήνων. Ο αγώνας αυτός έδωσε ταυτόχρονα και ένα μήνυμα ελευθερίας σε ολόκληρη την Ευρώπη, το οποίο αποσκοπούσε στην απελευθέρωση του έθνους μας και στην συγκρότηση ανεξάρτητου εθνικού κράτους.

Διακόσια χρόνια μετά και το έθνος μας συνεχίζει να υπάρχει ύστερα από εμφύλιους πολέμους, πτωχεύσεις, προδοτικά πραξικοπήματα αλλά και την εισβολή κατοχικών στρατευμάτων. Μέσα σε όλα αυτά έχουμε και προδοτικές συμφωνίες, όπως η περίφημη συμφωνία των Πρεσπών από την συγκυβέρνηση των ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και του ΣΥΡΙΖΑ, με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Μια συμφωνία που ήταν ενάντια στη βούληση των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι φρόντισαν να το δείξουν περίτρανα με τα δυο μεγάλα συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

Προδοτική και ύποπτη είναι και η στάση των κομμάτων εξουσίας διαχρονικά, στα θέματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας, απέναντι στον νεο-οθωμανισμό της Τουρκίας του Ταγίπ Ερντογάν. Πολιτικές κατευνασμού και υποταγής που μας φέρνουν αντιμέτωπους  με αδιέξοδα, οδηγώντας μας σε υπαρξιακά ζητήματα αν συνεχιστούν οι ίδιες πολιτικές. Οι πολιτικές ελίτ έχουν φανεί ανίκανες να θωρακίσουν τη χώρα απέναντι στην Τουρκία  και φροντίζουν να το δείχνουν με τη μη οριοθέτηση συμφωνίας ΑΟΖ με την Κύπρο και με την με εφαρμογή του μονομερούς δικαιώματος για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, όπως ορίζει το δίκαιο της θάλασσας. Άρον-άρον η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε σε συμφωνία με την κυβέρνηση της Αιγύπτου για συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ και έδωσε στην Τουρκία την επιχειρηματολογία ότι η Κρήτη δεν διαθέτει πλήρη επήρεια, ενώ παράλληλα νομιμοποίησε τις απόψεις των Τούρκων για το Καστελλόριζο.

Το πολιτικό κατεστημένο στην πατρίδα μας, όποτε κινδυνεύει το ίδιο, έρχεται αντιμέτωπο με  τους πολίτες, και τα συμφέροντα της ίδιας της χώρας. Πριν από ένα χρόνο και συγκεκριμένα το Φεβρουάριο του 2020, είχαμε τα γεγονότα της Μυτιλήνης και ένα ολόκληρο πλοίο με διμοιρίες των ματ να μεταβαίνει στο νησί, με τους κατοίκους του  να βρίσκονται σε θέσης μάχης, για να μην ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός της επέκτασης των νέων δομών για τους μετανάστες που έρχονται με τις ευλογίες του σουλτάνου Ερντογάν.

Πολίτες και αστυνομικές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωποι και όλο αυτό το σκηνικό ήρθε ως μάνα εξ ουρανού για τον Ερντογάν και ακολούθησαν αμέσως μετά τα γεγονότα στις Καστανιές του Έβρου.

Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ένα χρόνο μετά επαναλαμβάνεται ξανά το ίδιο σκηνικό και αστυνομικές δυνάμεις έρχονται  αντιμέτωπες με πολίτες κουρασμένους και εξαθλιωμένους, από τον πολύμηνο εγκλεισμό και ακολουθούν τα επεισόδια στην Νέα Σμύρνη, με τα γνωστά αποτελέσματα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχοντας πνιγεί και η ίδια από τα ψέματά της με πρόσχημα την πανδημία αλλά και τα σκληρά περιοριστικά μέτρα που επιβάλει στους πολίτες, προσπαθεί να επιβάλει την τάξη με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως και στη Μυτιλήνη.

Με πρόσχημα την πανδημία και την δημόσια υγεία, η κυβέρνηση απαγορεύει στους πολίτες να παρευρεθούν στις παρελάσεις και σε οποιοδήποτε άλλο εορτασμό, για τη συμπλήρωση των διακοσίων ετών από την επανάσταση του 1821.

Στη μια και μοναδική παρέλαση που θα πραγματοποιηθεί, το φρόνιμα και η εθνική μας συνείδηση, θα πρέπει να παραμείνουν για ακόμα μια φορά  κλεισμένα μέσα στο σπίτι και να μη βγουν ποτέ προς τα έξω.

Σύμμαχος του πολιτικού κατεστημένου είναι όπως πάντα και ο μιντιακός μηχανισμός της χώρας, ο οποίος φροντίζει να μας ενημερώσει ότι γιορτάζουμε τα διακόσια χρόνια αλλά δεν μας λέει τι έχουμε υποστεί από τους Τούρκους δυνάστες και μετέπειτα γενοκτόνους των Ελλήνων του Πόντου, που σφαγιάσθηκαν και εκδιώχθηκαν, ούτε μιλάει για τα εγκλήματα και τη γενοκτονία κατά της Κύπρου από τον Αττίλα.

Τα πολιτικά απολειφάδια αυτής της χώρας θέλουν εορτασμούς αόριστους και άχρωμους και αν μπορούσαν θα τους είχαν εξαλείψει κιόλας. Η εθνική συνείδηση και το υψηλό φρόνιμα, είναι ο μεγαλύτερος φόβος τους, απέναντι στην υποταγή και το φοβικό σύνδρομο που τους διακατέχει διαχρονικά.

Ζήτω η επανάσταση του 1821
Ζήτω το έθνος
Ζήτω η πατρίδα

• Σ. Μ.