COVID-19: Πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις 

Διανύουμε σχεδόν δύο μήνες αντιμετώπισης της κρίσης του κορωνοϊού. Μίας νέας ασθένειας για την οποία όπως φαίνεται δεν ήταν κανείς προετοιμασμένος.

Ή μάλλον δεν ήταν προετοιμασμένες οι κυβερνήσεις και όσοι βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας. Καθώς ακόμα αντιμετωπίζουμε τις τραγικές συνέπειες του ιού, αξίζει να πούμε πως την ευθύνη για τη σημερινή τραγική κατάσταση της ανθρωπότητας, την φέρουν αποκλειστικά όσοι βρίσκονταν σε θέσεις ευθύνης αυτά τα χρόνια. Όσοι δηλαδή ήταν υπεύθυνοι για τα συστήματα υγείας, οι κυβερνώντες, καθώς και όλοι αυτοί οι εθνικοί και υπερεθνικοί φορείς υγείας και αντιμετώπισης κρίσεων, οι οποίοι αμείβονται αδρά από τους πολίτες.

Αξίζει να γίνει μια ιδιαίτερα αναφορά στους πολιτικούς μας ταγούς, τους οποίους παρατηρούμε σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο να προσπαθούν να περιορίσουν τις ανθρώπινες απώλειες. Αξίζει λοιπόν να θυμηθούμε πως τους πολιτικούς δεν τους συντηρούμε οικονομικά για να μας πουλάνε εξουσία και αρχηγιλίκι, αλλά ακριβώς για να προλαμβάνουν και να θωρακίζουν τις κοινωνίες μας από τέτοιου είδους κρίσεις.

Ας πούμε λοιπόν, εν προκειμένω, πως η παγκόσμια πολιτική τάξη απλά απέτυχε.

Εξετάζοντας τώρα την περίπτωση της Ελλάδας, είναι αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε κάτι το οποίο θα μας βοηθήσει να ξεθολώσουμε τους φακούς με τους οποίους παρατηρούμε και αντιλαμβανόμαστε τις εξελίξεις: το πολιτικό σύστημα (κυβέρνηση και κόμματα), καθώς και τα παραδοσιακά – συστημικά Μ.Μ.Ε., βρίσκονται διαχρονικά απέναντι από τον πολίτη και την κοινωνία. Η λεγόμενη καθεστηκυία τάξη, καθ’ όλη τη μεταπολίτευση, εξαπατά και εκμεταλλεύεται τη χώρα. Αυτούς τους πολιτικούς απατεώνες έχουμε απέναντι μας όλα αυτά τα χρόνια, και αυτοί υποδύονται τους σωτήρες μας σήμερα. Πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα.

Έχοντας ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο, καταλαβαίνουμε πως οι εθνικοί μας ολετήρες υπηρετούν διαχρονικά και πάντα το μικροπολιτικό τους συμφέρον. Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάσουμε και τα τωρινά γεγονότα. Εάν λοιπόν η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες, τότε προς τι τα μέτρα, και τι ακριβώς συμβαίνει με τον κορωνοϊό;

Αρχικά ας συμφωνήσουμε πως η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό. Και αναφέρομαι στα μέτρα κοινωνικών αποστάσεων. Με ένα κατεστραμμένο σύστημα υγείας – από προ μνημονίων εποχή, με ελάχιστα αποθέματα σε εξοπλισμούς και με μηδαμινές δυνατότητες έρευνας, η χώρα μας δεν θα μπορούσε να προχωρήσει στη λύση π.χ. της Ν. Κορέας, με επιθετικά μέτρα, διαγνωστικά τεστ και περιορισμένη καραντίνα. Με άλλα λόγια, η καθημαγμένη οικονομικά Ελλάδα, με ευθύνες αποκλειστικά των κομμάτων διακυβέρνησης – ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – ήταν αδύνατο να υιοθετήσει μέτρα που θα κρατούσαν την οικονομία ζωντανή, όπως συνέβη στη Ν. Κορέα. Αντιθέτως, ακολουθήσαμε αναγκαστικά τη λύση του φτωχού, επειδή σε αυτήν μας εξανάγκασαν οι καταστροφικές πολιτικές των κομμάτων όλα αυτά τα χρόνια.

Οι ολετήρες αυτού του τόπου δεν θα γίνουν ποτέ σωτήρες του.

Ενώ λοιπόν ορθώς συμφωνήσαμε όλοι στην τήρηση των μέτρων που μας υπέβαλλε το κατεστραμμένο από τους πολιτικούς, σύστημα υγείας, και καθώς οι πολίτες τηρούσαν τα μέτρα κοινωνικών αποστάσεων και εγκλεισμού στα σπίτια, η κυβέρνηση προχώρησε σε μία ύπουλη και όζουσα εκστρατεία παραπληροφόρησης και σπίλωσης των πολιτών. Με συνένοχο και εκτελεστή της προπαγάνδας τα ίδια τα συστημικά Μ.Μ.Ε., η κυβέρνηση επιτέθηκε στους Έλληνες πως δήθεν είναι απρόσεχτοι, δεν σέβονται τα μέτρα, δεν σέβονται ο ένας την υγεία του άλλου και άλλες τέτοιες αθλιότητες. Αυτή η ανεύθυνη κυβερνητική στάση, μέσω των κατάλληλων καναλιών που χρησιμοποιήθηκαν, μεταφράστηκε από την κοινωνία ως κάλεσμα για ανθρωποφαγία και κανιβαλισμό. Έτσι παρατηρήσαμε τα πρώτα φαινόμενα πολιτών να καταγγέλλουν και να επιτίθενται σε συμπολίτες τους, αποκαλώντας τους «προβληματικούς», «απροσάρμοστους», «κλασικούς Ελληνάρες» και χειρότερα. Πρόκειται για τον αλληλοσπαραγμό που με τόση μαεστρία ξέρει να προκαλεί η παλαιοκομματική ΝΔ στην κοινωνία.

Από τη μία πλευρά λοιπόν είχαμε τους πολίτες, τα αντανακλαστικά των οποίων απεδείχθησαν εμπράκτως, υγιή και ακέραια. Η αντίδραση των συμπολιτών μας στα ορθά μέτρα κοινωνικών αποστάσεων, ιδιαίτερα αν συγκριθεί με πολίτες άλλων χωρών, διακρίθηκε από αυτοσυγκράτηση, ήθος και σοβαρότητα. Στον αντίποδα βρέθηκε ο διχαστικός λόγος της κυβέρνησης και τα ωμά ψεύδη των συστημικών Μ.Μ.Ε. για τα «πλημμυρισμένα διόδια» (τα οποία διαψεύστηκαν τελικά από μη συστημικό μέσο), και τη «συνωστισμένη παραλία Θεσσαλονίκης» (με τους ποδηλάτες που έπεφταν στη θάλασσα). Παράλληλα, παρακολουθήσαμε και παρακολουθούμε ακόμα, ένα κρεσέντο τρομοκρατίας στα Μ.Μ.Ε., άνευ προηγουμένου, με εικόνες θανάτου και συνεχείς απειλές για νέα μέτρα αποστέρησης της ελευθερίας μας. Μία σχεδόν φετιχιστική τρομολαγνεία, η οποία καταρρακώνει την ψυχολογία των πολιτών και συμπληρώνει την εικόνα του ολοκληρωτισμού που χτίζεται υποσυνείδητα στη χώρα.

Αποκλειστικός σκοπός της χυδαίας αυτής προπαγάνδας, να επιρρίψουν για ακόμα μια φορά ευθύνες στους πολίτες και να κατηγορήσουν εμάς, για τον αυταρχισμό που στη συνέχεια μας επέβαλλαν.

Έχοντας λοιπόν προετοιμάσει το έδαφος με εξαπάτηση και διχασμό, λες και διαχειρίζονταν απαίδευτο όχλο, οι ολετήρες της ΝΔ μεταμόρφωσαν τη χώρα σε ένα στρατοκρατούμενο καθεστώς, στο οποίο μπορούν πλέον να κυκλοφορούν ελεύθερα μόνο οι αστυνομικοί και οι ένοπλες δυνάμεις. Και βέβαια εξαίρεσαν και τον εαυτό τους από την απαγόρευση κυκλοφορίας, για να μπορούν να εποπτεύουν και να μας διαφεντεύουν ως δυνάμεις κατοχής.

Η απαγόρευση κυκλοφορίας, με την υποχρεωτική ενημέρωση/άδεια στον κρατικό «Λεβιάθαν» μέσω μηνύματος, τους ελέγχους από ένστολους στο δρόμο και τα τσουχτερά πρόστιμα για όσους πήγαν έναν περίπατο, ή τόλμησαν να κάνουν μια βουτιά στη θάλασσα, δεν ήταν απλά αχρείαστα, δεν ήταν απλά αυταρχικά, αλλά λειτουργούν και εκφυλιστικά για αυτό που αποκαλείται «πολιτικό DNA» μιας κοινωνίας, η οποία εκπαιδεύεται σταδιακά στη δουλεία. Αυτό άλλωστε το έχουμε βιώσει κατά κόρον οι Έλληνες με τις δεκαετίες οικονομικού ελέγχου και ξένης επιτροπίας.

Σε αυτή την υποσυνείδητη εκμάθηση στην υποταγή και τη δουλεία, συμβάλλει ποιοτικά και η απεχθέστατη φιγούρα του υφυπουργού πολιτικής προστασίας, ο οποίος στο σενάριο «του καλού και του κακού αστυνομικού», παρουσιάζεται λες και απευθύνεται σε άτακτα μαθητούδια, ή ακόμα χειρότερα, σε βαρυποινίτες οι οποίοι δικαιούνται ελάχιστες ώρες προαυλισμού την ημέρα. Μία εκμάθηση που ξεκινά με πειθαρχία και καταλήγει νομοτελειακά στον ολοκληρωτισμό.

Ακούγεται απίστευτο; Και όμως δεν είναι. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς την εξέλιξη της Ουγγαρίας, όπου εν μέσω κρίσης κορωνοϊού, ο πρωθυπουργός Όρμπαν ανακήρυξε τον εαυτό του δικτάτορα για να μπορέσει δήθεν να επιβάλει τα μέτρα στους πολίτες. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός πλέον κυβερνά με διατάγματα. Πρόκειται μάλιστα για μία Ευρωπαϊκή χώρα, με πανομοιότυπο κοινοβουλευτικό σύστημα με το δικό μας. Ακόμα χειρότερα, στις Φιλιππίνες, μία ακόμα χώρα με κοινοβουλευτισμό, ο πρόεδρος Ντουτέρτε απείλησε τους παραβάτες της απαγόρευσης κυκλοφορίας με θάνατο, λέγοντας σε τηλεοπτικό διάγγελμα πως «θα σας θάψω».

Η διαφορά των Ελλήνων, είναι το ιστορικό μας χρέος για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Αυτό που οι κομματικοί αποκαλούν «απειθαρχία» είναι στην ουσία ένα υψηλό κυρίαρχο φρόνημα. Γι’ αυτό και οι Έλληνες δεν «πειθαρχούμε» στα μέτρα καταπάτησης της ελευθερίας μας, όπως ελπίζουν οι μελλοντικοί μας δεσμώτες. Αντιθέτως, τα ανεχόμαστε προσωρινά για το συλλογικό συμφέρον και την κοινωνική ειρήνη.

Διότι άλλο τα μέτρα τήρησης κοινωνικών αποστάσεων και αποφυγής συνωστισμού και άλλο ο βιασμός της έννοιας της ελευθερίας.

Παγκόσμια απειλή: ευκαιρία για μικροπολιτικές σκοπιμότητες

Η απειλή του κορωνοϊού είναι πράγματι παγκόσμια. Το ίδιο και η ανάγκη λήψης προστατευτικών μέτρων. Ωστόσο, σε κάποιες χώρες, όπως για παράδειγμα στην Ουγγαρία, αυτή η παγκόσμια απειλή θεωρήθηκε δυστυχώς ευκαιρία για να περάσουν οι κυβερνήσεις αντιλαϊκά ή αυταρχικά μέτρα. Αυτό ακριβώς συνέβη και στη χώρα μας, και γι’ αυτό αντιδρούν οι Έλληνες πολίτες. Οι προθέσεις της κυβέρνησης ήταν εξαρχής ανειλικρινείς αλλά και δόλιες. Την ίδια ώρα με τα κατάπτυστα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας σε μια χώρα που τηρούσε τις κοινωνικές αποστάσεις, οι «γαλάζιοι», άδραξαν την ευκαιρία για να προωθήσουν την ανθελληνική τους ατζέντα.

Συγκεκριμένα, με μία ανεκδιήγητη απόφαση, και ενώ η τουρκική επίθεση στον Έβρο και το Αιγαίο συνεχίζεται, ενώ οι Έλληνες πολίτες ζουν υπό αυταρχικό καθεστώς απαγόρευσης και καταστολής, και ενώ όλα τα κράτη του πλανήτη έχουν κλείσει τα σύνορά τους λόγω της πανδημίας, η κυβέρνηση αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορα ενεργοποιώντας ξανά τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου στη χώρα!

Σε μία χώρα στην οποία είναι κυριολεκτικά αδύνατον να ελεγχθούν υγειονομικά οι ανθρώπινες ροές, οι εγκληματίες της ΝΔ αποφάσισαν να μας βάλουν όλους σε κίνδυνο. Η γραφική φιγούρα του πρωθυπουργού να χαριεντίζεται στην κάμερα του CNN, θα μείνει ιστορική και αξέχαστη, καθώς ομολογεί πως η απαγόρευση αίτησης ασύλου έληξε την 1η Απριλίου, ενώ μάλιστα δηλώνει πως «περιμένει επιστροφή στην κανονικότητα»! Ενημερωτικά, για να θυμόμαστε και σε ποια χώρα ζούμε, στο βίντεο που ανέβασε η κρατικοδίαιτη και κομματοκινούμενη ΕΡΤ, τα επίμαχα σημεία αφαιρέθηκαν.

Μία ημέρα μετά, και ως σε απάντηση στην κυβερνητική ανευθυνότητα, εμφανίστηκαν τα πρώτα 20 κρούσματα στην προσφυγική δομή στη Ριτσώνα.

Προς περαιτέρω απόδειξη της ειλικρινούς αδιαφορίας της κυβέρνησης για την υγεία μας, είχε προηγηθεί η μεταφορά εκατοντάδων μεταναστών στην ενδοχώρα, στοιβάζοντας τους κυριολεκτικά σε καράβια, δίχως τον παραμικρό έλεγχο για την κατάσταση της υγείας τους, καθώς οδηγήθηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Ταυτόχρονα, η πολιτεία που κατά τα άλλα ενδιαφέρεται για το συλλογικό καλό, ζήτησε από το σωματείο ιδιοκτητών ταξί της Πάτρας να μεταφέρει 400 Έλληνες που έρχονταν από την Ιταλία, βάζοντάς έτσι και τους οδηγούς σε κίνδυνο, αντί να φροντίσει με ίδια και προστατευμένα μέσα για τη μεταφορά των ανθρώπων.

Αυτή είναι η κυβέρνηση. Ένα αδίστακτο καθεστώς δύο μέτρων και δύο σταθμών, που μοιράζει ποινές, πρόστιμα, δουλείες και την ίδια την ασθένεια στην κοινωνία. Τα υπόλοιπα είναι για τους αδαείς και τους κομματικά προσκυνημένους.

Ζήτημα δικαιωμάτων και ελευθερίας

Οι ειδικοί της ιατρικής επιστήμης είναι αρμόδιοι για να μας εξηγήσουν τι συμβαίνει με τον κορωνοϊό, αλλά και το τι θα συμβεί με τα ζητήματα που αποτελούν απόρροια της απαγόρευσης κυκλοφορίας, όπως η ενδοοικογενειακή βία και οι ψυχολογικές παθήσεις. Αυτό που συνίσταται σε κάθε περίπτωση, είναι πως ακριβώς επειδή πρόκειται για μία παγκόσμια υγειονομική κρίση, καλό είναι να ακούμε και ειδικούς πέραν αυτών που μας προβάλλει το ανθελληνικό πολιτικό σύστημα. Ζούμε άλλωστε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης των ασθενειών, αλλά και της πληροφορίας..

Άλλο όμως το ζήτημα υγείας και άλλο το εξίσου σημαντικό ζήτημα δικαιωμάτων και ελευθερίας, με τις πολιτικές και κοινωνικές του προεκτάσεις.

Εδώ λοιπόν πρέπει οπωσδήποτε να θυμηθούμε τα μέτρα που ελήφθησαν στις Η.Π.Α. μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (Δίδυμοι Πύργοι), το 2001. Επρόκειτο και τότε για «προσωρινά μέτρα ασφαλείας» για το «κοινό καλό», σύμφωνα με τα οποία το κράτος μπορούσε να εισβάλλει σε σπίτια, οι υπηρεσίες πληροφοριών μπορούσαν να συλλέγουν ελεύθερα όλα τα προσωπικά δεδομένα από υπολογιστές και τηλέφωνα, ενώ η χώρα γέμισε με κάμερες σε δημόσιους χώρους για την παρακολούθηση των πολιτών. Αν και σταδιακά τα μέτρα αυτά χαλάρωσαν, ποτέ δεν άρθηκαν ολοκληρωτικά. Λίγο πριν τη λήξη των μέτρων, οι πιο σκληροπυρηνικοί πολιτικοί ζήτησαν αυτά να καταστούν μόνιμα. Ταυτόχρονα, οι δήθεν μετριοπαθείς πολιτικοί δέχθηκαν να παραμείνουν τα μέτρα αλλά τουλάχιστον να περιοριστούν, και έτσι υπήρξε ένας δήθεν συμβιβασμός. Μέχρι και σήμερα οι κάμερες παρακολούθησης παραμένουν, ενώ οι υπηρεσίες πληροφοριών διατηρούν σε μειωμένο βαθμό τις δυνατότητες παρακολούθησης των πολιτών, σε συνεργασία με τις εταιρίες παροχής διαδικτύου και τηλεπικοινωνίας. Το μάθημα λοιπόν είναι σαφές.

Κάθε φορά που το κράτος στερεί από τους πολίτες κάποιες βασικές ελευθερίες ή δικαιώματα, ακόμα και αν στο τέλος τα επιστρέψει στους πολίτες, αυτά είναι μειωμένα και αποψιλωμένα. Το κράτος πάντα κρατάει κάτι, επιστρέφοντας κάτι λιγότερο από αυτό που πήρε.

Από την όλη κρίση μπορούμε να συνάγουμε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Αρχικά, αποδομήθηκε η φαυλότητα των δήθεν αντιρατσιστών, η οποία έχει φτάσει παγκοσμίως σε τέτοια επίπεδα αισχρότητας, που οδήγησε τον «προοδευτικό» δήμαρχο Φλωρεντίας, εν μέσω υγειονομικής κρίσης, να παρουσιάσει αντιρατσιστική καμπάνια με την ονομασία «Αγκάλιασε έναν Κινέζο»! Τα αποτελέσματα στη βόρεια Ιταλία τα γνωρίζουμε.

Το ίδιο μπορούμε να συμπεράνουμε για τους επαγγελματίες δικαιωματιστές και ψευτοπροοδευτικούς αντίφα, καθώς την ώρα που η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς πλήρους απαξίωσης και καταστολής του υψίστου ιδεώδους της ελευθερίας, αυτοί όχι απλά δεν ιδρώνουν με το στρατοκρατικό καθεστώς που επιβάλλεται, αλλά αντιθέτως το επικροτούν και ως εκ τούτου το νομιμοποιούν. Με άλλα λόγια κρύβονται και σιωπούν μπροστά στη βάναυση παραβίαση των πολιτικών μας δικαιωμάτων, διότι δεν θίγεται το «μαγαζί» και το πελατολόγιό τους.

Το δεύτερο συμπέρασμα έως τώρα από την κρίση, είναι ο στυγνός ολοκληρωτισμός που φέρουν μέσα τους οι πατριδοκάπηλοι πολιτικοί της ΝΔ. Πρόκειται για ένα ανθελληνικό και μισόδημο κόμμα, το οποίο δεν περιορίζεται στο αυταρχικό παρελθόν πολλών στελεχών της, αλλά αντιθέτως γαλουχεί μια νέα γενιά πολιτικής ασυδοσίας. Ένα κόμμα συνδιαλλαγών, που δεν ντράπηκε να παραχωρήσει υπέρογκα κρατικά ποσά στα Μ.Μ.Ε. για να διαφημίσει, με προπαγάνδα και ψεύδη, τα αισχρά μέτρα που έλαβε κατά της ελευθερίας στη χώρα. Πρόκειται εν τέλει για έναν απολυταρχικό ιδεολογικό χώρο, ο οποίος δεν ενδιαφέρεται ειλικρινά, ούτε για τη χώρα, ούτε για τους ανθρώπους της.

Το τελευταίο και σημαντικότερο συμπέρασμα, είναι πως η χώρα μας χρειάζεται μια πολιτική αναγέννηση. Εδώ και δεκαετίες η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή, από αυτό που αποκαλείται Ολιγαρχία, ή κοινώς, «κοινοβουλευτισμός». Αυτή είναι η πραγματική ασθένεια και μάστιγα του Ελληνισμού. Με το που τελειώσει αυτή η κρίση και εξέλθουμε του τενάγους, πρώτος μας στόχος είναι να επανακτήσουμε τα χαμένα μας δικαιώματα και τις ελευθερίες. Έπειτα, οφείλουμε να δρομολογήσουμε την κατάσταση για να οδηγηθούμε σε ένα νέο πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα το οποίο θα φροντίζει το σύστημα υγείας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις ελευθερίες του πολίτη. Για να γίνει κάτι τέτοιο, χρειαζόμαστε ένα νέο πολίτευμα. Ένα νέο, Ελληνικό, και επιτέλους δημοκρατικό Σύνταγμα και πολίτευμα.

Μείνετε υγιείς, κρατήστε κοινωνικές αποστάσεις, προφυλάξτε τους εαυτούς σας και τα αγαπημένα σας πρόσωπα, και ταυτόχρονα αναρωτηθείτε τι είδους πολιτεία θέλετε. O αγώνας για δημοκρατία και ελευθερία έχει ήδη ξεκινήσει.

Δηλώστε συμμετοχή με ένα email στο [email protected]

• Σταύρος Καλεντερίδης