Διαχωρισμός του τζιχαντιστικού τουρκοκίνητου Ισλάμ από τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους 

Ο ιστορικός χάρτης της Εγγύς και Μέσης Ανατολής διαμορφώθηκε αναμφισβήτητα από έναν συνδυασμό παραγόντων, μεταξύ των οποίων καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο κόσμος του Ισλάμ.

Ενώ βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος κυρίως λόγω των τεράστιων αποθεμάτων πρώτης ύλης που διαθέτει, πολλοί μουσουλμάνοι έχουν αναζητήσει καταφύγιο σε ισχυρότερες τεχνολογικά και οικονομικά χώρες του δυτικού κόσμου, λόγω των δυσμενών οικονομικών, εργατικών και πολιτικών συνθηκών που επικρατούν στις χώρες που διαμένουν.

Η ειρηνική συνύπαρξη ωστόσο των μετριοπαθών μουσουλμάνων με τους λαούς των δυτικών χωρών και πιο συγκεκριμένα με τους πολίτες της Ευρώπης, φαίνεται να έχει διαταραχθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και όχι τυχαία,

Ο πρόσφατος αποτρόπαιος αποκεφαλισμός του Γάλλου καθηγητή αλλά και οι δολοφονικές επιθέσεις στην Αυστρία από ακραία ισλαμιστικά στοιχεία, έρχονται να προστεθούν στον μακάβριο κατάλογο των 16 συνολικά τρομοκρατικών επιθέσεων, οι οποίες έχουν λάβει χώρα στην Ευρώπη τα τελευταία δύο χρόνια, με εκατοντάδες νεκρούς.

Το «φίδι» όμως δεν βγήκε ξαφνικά απ’ τη φωλιά του, αντιθέτως φαίνεται να υπακούει σε ένα καθεστώς το οποίο φιλοδοξεί να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα.

Πρόκειται για τον κίνδυνο εξ ανατολών, το τουρκικό καθεστώς το οποίο ανέλαβε τον επιθετικό του ρόλο υιοθετώντας ευθύς εξαρχής μια ρητορική μίσους και προσπαθώντας μετά μανίας να καλλιεργήσει κλίμα φόβου, βίας και έλλειψης ανοχής σε κάθε τι διαφορετικό. Αυτό αφορά τόσο τις θρησκευτικές πεποιθήσεις άλλων λαών, όσο και τον κοσμικό τρόπο ζωής, και επιχειρεί να το επιτύχει με δύο τρόπους: α) εξόφθαλμα και «ειρηνικά», όπως διαπιστώσαμε με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, β) υποβολιμαία και βίαια, μέσω χρηματοδότησης από το Κατάρ εξτρεμιστικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο.

Είναι φανερό, ότι σε μια κοινωνία πολιτών που ενστερνίζεται το Ευρωπαϊκό ιδεώδες, δεν υπάρχει χώρος για αντιδημοκρατικές πρακτικές όποια μορφή και αν παίρνουν. Τουναντίον, το φίδι πρέπει να ξαναμπεί στη φωλιά του άμεσα, ενώ η χώρα μας οφείλει να συμμετάσχει σε πρωτοβουλίες κρατών, διεθνών φορέων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να στερήσει από το εξτρεμιστικό Ισλάμ κάθε πεδίο δράσης και να προστατεύσει τους φιλήσυχους και τίμιους μουσουλμάνους, όπου αυτοί βρίσκονται. Η Ελλάδα, ως γενέτειρα της δημοκρατίας, της πολυφωνίας και της ανοχής στην διαφορετικότητα, έχει ιστορικό χρέος να προστατέψει τους νομοταγείς πολίτες της δύσης, συμπεριλαμβανομένων των μουσουλμάνων, από την μισαλλοδοξία των ξενοκίνητων και απάνθρωπων τζιχαντιστών. Για τον σκοπό αυτό η χώρα μας χρειάζεται να πρωτοστατήσει σε εκστρατείες ενημέρωσης για τον σκαιό και ύπουλο ρόλο της Τουρκίας, με διεθνείς κινήσεις και διπλωματικές πρωτοβουλίες.

Ταυτόχρονα πρέπει να καταστεί σαφές πως δεν θα γίνει αποδεκτό ένα κομματικοποιημένο πολιτικό Ισλάμ στην Ευρώπη, ενώ θεωρείται εξίσου απαράδεκτη η εισροή «θρησκευτικών κομμάτων» στην προοδευτική κοσμική κοινωνία.

Εάν τα ανωτέρω επιτευχθούν θα εξασφαλίσουμε την προώθηση του σεβασμού, της υγιούς συνεργασίας και συμβίωσης μεταξύ πολιτών και κρατών, ενώ παράλληλα θα οικοδομήσουμε μια γερή και στέρεα βάση, πάνω στην οποία μπορούν να συσπειρωθούν οι δημοκρατικές δυνάμεις, έναντι κάθε απειλής, από όπου και αν προέρχεται.

• Ζωή Βελέντζα