ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟ ΣΥΝΕΡΧΕΣΘΑΙ 

Γράφει η Έρντα Πρέντσι – διεθνολόγος

Προσφάτως, η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση κλήθηκε να δώσει μια οριστική λύση στο επονομαζόμενο «Μακεδονικό ζήτημα». Η στάση τόσο των εκπροσώπων της όσο και άλλων πολιτικών αρχηγών ήτο αντεθνική αν ληφθούν υπόψιν οι εκάστοτε δηλώσεις τους. Στο στόχαστρο βρέθηκε ο σύσσωμος ελληνικός λαός που με ειρηνικές διαδηλώσεις εναντιώθηκε στο ξεπούλημα της Ιστορίας του. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημόσια και ιδιωτικά, δεν έδωσαν την βαρύτητα που αρμόζει σε αυτές τις περιπτώσεις. Μάλιστα, είναι τουλάχιστον ύποπτο το γεγονός ότι δεν έγινε  ζωντανή μετάδοση της διαδήλωσης.

Στη γενέτειρα της Δημοκρατίας κατοχυρώνονται συνταγματικά η λαϊκή κυριαρχία, η έκφραση της λαϊκής θέλησης και το δικαίωμα των πολιτών της στο συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι. Ο λαός πρέπει να έχει ενεργή συμμετοχή στα κοινά. Η σαφής λαϊκή εντολή είναι η προϋπόθεση νομιμοποίησης των όποιων διαπραγματεύσεων που σχετίζονται είτε με εθνικά ζητήματα είτε με διεθνή. Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα πρέπει να κατανοήσουν ότι η δημοκρατία δεν εξαντλείται μόνο στις εκλογές. Τα ισχυρότερα διαπραγματευτικά όπλα για μια κυβέρνηση πρέπει να είναι η κοινωνική συνοχή και η σύμπραξη με το λαό.

Στην προκειμένη περίπτωση, η δημόσια διαβούλευση και ο δημόσιος διάλογος είναι απαραίτητοι μοχλοί έκφρασης απόψεων σε μια σύγχρονη δημοκρατία. Η σχέση πολίτη-κράτους πρέπει να αποκτήσει ουσιαστική υπόσταση  στην πολιτική ζωή του τόπου. Το κράτος πρέπει να αποφασίζει μέσω των εξουσιών που πηγάζουν από το λαό, για το λαό.

Τα τελευταία χρόνια, ειδικά την περίοδο της ελληνικής οικονομικής κρίσης ακολουθούνται πολιτικές ολοκληρωτισμού. Οι εκπρόσωποι του λαού δεν λογοδοτούν ούτε στην ανεξάρτητη δικαιοσύνη ενός κράτους δικαίου, ούτε στους πολίτες που τους ανέδειξαν με την ψήφο τους. Με τις επαίσχυντες πολιτικές (μνημόνια) που εφαρμόζουν καταπατούν ασύστολα το ελληνικό Σύνταγμα και τα δικαιώματα που εκπορεύονται από αυτό.

Οι κηφήνες της πολιτικής  σκηνής  δίχως ίχνος πατριωτισμού και πολιτικής ευθύνης, διαπραγματεύονται διεθνή ζητήματα με άμεσο αντίκτυπο στην ελληνική κοινωνία, έτοιμοι να χαρίσουν γη και ύδωρ με μοναδικό όφελος το προσωπικό τους κέρδος.