ΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΨΕΥΤΗ 

Υπό Αρίστωνος Δυοκλέους

Υπάρχει κάτι που δεν μας έχουν υποσχεθεί;

Μας υποσχέθηκαν ότι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Μας υποσχέθηκαν ότι θα έχουμε επιδοτήσεις για την παραγωγή μας. Μας υποσχέθηκαν ότι θα πέσουν λεφτά στην εθνική μας οικονομία. Μας υποσχέθηκαν ότι θα έχουμε επιδόματα, παχυλούς μισθούς, υψηλές συντάξεις. Μας υποσχέθηκαν θέσεις στο Δημόσιο και λιγότερη εργασία.

Ύστερα, το κράτος κατέρρευσε. Μας υποσχέθηκαν λύσεις πρακτικές, που δεν υλοποιήθηκαν. Μας υποσχέθηκαν λεφτά που δεν υπήρχαν. Μας υποσχέθηκαν ακίνδυνες εξελίξεις , ενώ μας ξεφτίλιζαν διεθνώς ως διεφθαρμένη χώρα και χώρα τεμπέληδων.

Όταν ο χρόνος της κλεψύδρας στέρεψε, μας έδεσαν χειροπόδαρα στο Μνημόνιο. Μας υποσχέθηκαν λίγες αλλαγές και κατέστρεψαν δομικά την ελληνική οικονομία. Εξαφάνισαν τη μεσαία τάξη. Φτωχοποίησαν το 1/3 της κοινωνίας. Διέλυσαν τους θεσμούς και τις συνταγματικές εγγυήσεις.

Μας εξαπατούσαν συνεχώς. Άλλα διαπραγματεύονταν στο εξωτερικό και άλλα έλεγαν στο ελληνικό ακροατήριο. Έκαναν διαρκώς κωλοτούμπες, κυριολεκτικά στον αέρα, αφού στις πτήσεις της επιστροφής μηχανεύονταν τον τρόπο που θα μας κοροϊδέψουν.

Έπειτα, εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι σωτήρες. Υποσχέθηκαν ό,τι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Δεν τήρησαν καμία υπόσχεση. Αντί να σκίσουν τα Μνημόνια, έσκισαν τους Έλληνες. Έκαναν δημοψήφισμα και πούλησαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο την ανάγκη του κόσμου για ελπίδα.

Δεν τους εμπιστευόμαστε πια. Κανέναν τους. Είναι όλοι τους βγαλμένοι από την ίδια ταινία θρίλερ και τα θύματα είμαστε εμείς. Το σύστημα αυτό αυτή την εξουσία παράγει. Εξουσία επίπλαστη, στρεβλή, ιδιοτελή και εις βάρος του λαού.

Πρέπει επιτέλους να τιμωρηθούν όσοι έφταιξαν. Όσοι έφαγαν, ήπιαν και έκλεψαν στην υγειά των κορόιδων. Και για να γίνει αυτό πρέπει να λειτουργήσουν οι συνταγματικές δικλείδες. Να εξαφανιστεί η πολιτική αλητεία, η πολιτική ατιμωρησία, η πολιτική ανηθικότητα, ο πολιτικός κατήφορος.