Πρώτη φορά δημοκρατία 

Γράφει ο Σταύρος Καλεντερίδης

Από το 1904 μέχρι το 1913, σύγχρονοι ήρωες υπερασπίστηκαν την Μακεδονία μας και με τον αγώνα και τις θυσίες τους εξασφάλισαν την ελληνικότητα της. Από το 1991 μέχρι και σήμερα σύγχρονοι εφιάλτες «διαπραγματεύονται» την παράδοση, τον διαμελισμό και το ξεπούλημα της Μακεδονίας. Στο μεσοδιάστημα η χώρα μας δεν ηττήθηκε σε κάποιον πόλεμο ώστε να δικαιολογείται η υποχωρητικότητα, και συνεπώς η πολιτική αυτή φαντάζει στην καλύτερη περίπτωση ως τρέλα. Με άλλα λόγια, ήρωες απελευθέρωσαν την Μακεδονία, και έτσι βρίσκεται σήμερα εντός της ελληνικής επικράτειας, για να έρθουν τώρα πολιτικάντηδες και να την βγάλουν στο σφυρί. Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν χωράει παρερμηνείες.

Ωστόσο, το αδιαπραγμάτευτο της Μακεδονίας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Από το 1975 μέχρι και σήμερα, το πολιτικό προσωπικό έχει λάβει αποφάσεις οι οποίες μόνο έβλαψαν τη χώρα και τους πολίτες. Η λεγόμενη μεταπολίτευση δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η μετάβαση από ένα ανελεύθερο, φασιστικό και αυταρχικό καθεστώς, στην ολιγαρχική και αντιδημοκρατική πολιτεία των διεφθαρμένων και ξενοκίνητων ελίτ του τόπου. Η αποκαλούμενη «Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία»,  (η Δεύτερη μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και η Πρώτη μετά την Επανάσταση), του σάπιου κοινοβουλευτισμού και των κηφήνων ήταν ίσως η χειρότερη όλων. Και ας μην γελιόμαστε, μπορεί να ήταν Κλεπτοκρατία, Οικογενειοκρατία, Ευνοιοκρατία και Κακιστοκρατία, αλλά σίγουρα δεν ήταν δημοκρατία. Και λέω «ήταν» διότι στην ουσία έχει ήδη εκπνεύσει, παρόλο που συνεχίζει να φθείρει και να πληγώνει τον ελληνισμό με τους επιθανάτιους σπασμούς της. Ήταν πράγματι η χειρότερη διότι αυτή, και το πολιτικό προσωπικό της, το οποίο ποτέ δεν υπηρέτησε την κοινωνία και τους πολίτες, κόστισαν στην Ελλάδα όσο κανείς. Οι πολιτικές ηγεσίες από το ’75 μέχρι σήμερα, έχουν οδηγήσει τον Ελληνισμό ένα βήμα πριν τον πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και εθνικό αφανισμό του. Ήρθε η ώρα λοιπόν για την «Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία», ή για να είμαστε ακριβείς για την πρώτη πραγματική δημοκρατία της χώρας. Τη δικιά μας δημοκρατία, και όχι αυτή των ξένων (Αγγλικό, Γαλλικό, Ρωσικό – 1825) και εγχώριων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ – 2018) κομμάτων τα οποία μισούν τους πολίτες και την ελληνικότητα.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Τα συλλαλητήρια δυστυχώς έχουν «κατακαεί» πολιτικά από στείρες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες τα γελοιοποίησαν με τη κατάχρηση και τη χρήση τους για κάθε ηλιθιότητα τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ οι εκλογές είναι ελεγχόμενες και στην ουσία ανακυκλώνουν τις ίδιες πολιτικές καρικατούρες με τις ίδιες αδιέξοδες πολιτικές πρακτικές.

Άρα χρειαζόμαστε μια επανάσταση.

Η σύγχρονη Ελλάδα ποτέ δεν βίωσε μια πραγματική πολιτική επανάσταση. Όχι των ακραίων ιδεολογιών βέβαια (φασισμός, καπιταλισμός, σοσιαλισμός, κτλ.), αλλά της δημοκρατίας. Μια δημοκρατική και ειρηνική επανάσταση των ελεύθερων πολιτών, μακριά από ταξικά/φυλετικά μίση και εισαγόμενες φαύλες αμπελοιδεολογίες. Μια διαδικασία απελευθέρωσης.

Αυτή η πολιτική επανάσταση μπορεί να διασώσει και τη Μακεδονία αλλά και ολόκληρη τη χώρα ακόμα και αν οι πολιτικοί μας ξεπουλήσουν κάθε σπιθαμή του εθνικού μας χώρου. Στην πρώτη πραγματική δημοκρατία δεν υφίσταται συνέχεια κράτους και πολιτείας. Το ανελεύθερο και ολιγαρχικό κράτος που μας καταδυναστεύει κηρύσσεται αυτομάτως έκπτωτο ενώ οι πολιτικοί του ηγέτες χαρακτηρίζονται σφετεριστές της λαϊκής εντολής. Αναγνωρίζονται τα αντιδημοκρατικά άρθρα του Συντάγματος και ο ολιγαρχικός εκλογικός νόμος ως εργαλεία χειρισμού και υποδούλωσης των πολιτών ενώ τιμωρούνται όσοι επεβλήθησαν με μειοψηφικές εκλογικές διαδικασίες και πλήγωσαν με τις πολιτικές τους αποφάσεις την Ελλάδα.  Η πρώτη πραγματική δημοκρατία της χώρας τραβάει εδώ μια γραμμή και κόβει τον ομφάλιο λώρο με τη σήψη και την κατρακύλα. Απαρνείται και αφορίζει τους πρωθυπουργούς που πέρασαν ως ολιγαρχικούς δυνάστες, ενώ ξεκαθαρίζει πως οι πολίτες ουδέποτε τους έδωσαν την εντολή και την άδεια να ξεπουλήσουν πολιτικοοικονομικά την χώρα. Οι ελεγχόμενες εκλογές μειοψηφίας με τις μπόνους έδρες, τα χρίσματα και τους προεπιλεγμένους κομματικούς υποψηφίους όχι απλά δεν αποτέλεσαν πολιτική νομιμοποίηση για τα ανδρείκελα του κοινοβουλίου, του Μαξίμου και του προεδρικού μεγάρου, αλλά αντιθέτως καταδικάζουν τους εκλογικούς νικητές ως υφάρπαγες. Το σφετεριστικό και παράνομο καθεστώς της μεταπολίτευσης παρήγαγε αποκλειστικά παράνομες πολιτικές αποφάσεις, και με την απελευθέρωση της χώρας, η Ελλάδα δεν δεσμεύεται από αυτές.

Έτσι μπορούμε να επιτύχουμε και την πολιτική κάθαρση με υποδειγματική τιμωρία των ιθυνόντων, και την αποδέσμευση της κοινωνίας μας από ανθελληνικές αποφάσεις οι οποίες ποτέ δεν μας εξέφραζαν και ουδέποτε επικυρώσαμε ως κυρίαρχος λαός. Έτσι μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα πολιτικά βαμπίρ που έχουν μπηγμένα τα δόντια τους στο λαιμό μας και να οδηγήσουμε στον καταστροφέα την απεχθή νομοθεσία η οποία εκφράζει τα συμφέροντα των ελληνικών (και όχι μόνο), οικονομικών (και όχι μόνο) ελίτ. Έτσι τελειώνουμε με τη διαφθορά και το παρακράτος.  Έτσι μπορούμε να κάνουμε τη δική μας καθαρή αρχή. Να γίνουμε κύριοι της μοίρας μας και να επανακτήσουμε όλα όσα μας στέρησαν. Από την ιστορία και τον εθνικό μας πλούτο, μέχρι τα όνειρα μας.

Ξεχάστε τα κόμματα – τα δοκιμάσαμε όλα και αυτά μας έφτασαν σε αυτό το σημείο.

Ξεχάστε τα Μ.Μ.Ε. – ακόμα και τώρα ξεπλένουν τη μειοδοσία του πολιτικού συστήματος υποστηρίζοντας πως η ελληνική κυβέρνηση ποτέ (!) δεν θα μπορούσε να λάβει απόφαση ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα!! Συνυπεύθυνοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία.

Θυμηθείτε πως τα πάντα αντλούν νομιμοποίηση από εμάς τους πολίτες. Θυμηθείτε τη δύναμη σας. Δηλώστε συμμετοχή στην πολιτική μας επανάσταση και θα πάρουμε την χώρα μας πίσω.