Του Σταύρου Καλεντερίδη
Οι υγιείς προτάσεις για πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα που μπορεί να καταθέσει κάποιος, σήμερα ακούγονται μάλλον σαν ευχολόγια. Τουλάχιστον αυτό ισχύει όσο οι προτάσεις δεν συνοδεύονται από ένα σαφές σχέδιο για την αναγκαία πολιτική επανάσταση την οποία και πρεσβεύει το δ.
Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στους αγκιστρωμένους στα υπουργικά έδρανα του κοινοβουλίου, καθώς και σε όσους από τα λοιπά κόμματα τους περιμένουν στον «πάγκο για αλλαγή», για να το διαπιστώσει.
Για παράδειγμα, οι όποιες προτεινόμενες ιδέες εξυγίανσης του δημοσίου, αποτελούν όνειρο που θα γινόταν εφιάλτης στα χέρια του Συριζαίου υπουργού ή του νεοδημοκράτη αναπληρωματικού του, των οποίων βέβαια μέλημα είναι η αποκατάσταση του πολιτικού τους πελατολογίου.
Σε ένα βαρύτερο παράδειγμα, όσες λύσεις παρουσιάστηκαν όλα αυτά τα χρόνια για την οικονομία της χώρας μας, εν τέλει καπελώθηκαν, αχρηστεύτηκαν και επέφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα, διαστρεβλωμένες από υπουργούς οικονομικών οι οποίοι εξυπηρέτησαν και εξυπηρετούν διάφορα συμφέροντα, σίγουρα όμως όχι αυτά του πολίτη.
Ομοίως, οι ιδέες, γνώσεις και σκέψεις που προτάσσονται για την άμυνα και την εξωτερική πολιτική της χώρας πέφτουν στο κενό και διαστρεβλώνονται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο από υπουργούς ολόκληρου του πολιτικού φάσματος, οι οποίοι συστρατεύονται, πλέον και ανοιχτά, με τους αντιπάλους της Ελλάδας.
Η επιτακτική δημοκρατική ανάγκη για ανεξαρτησία δικαιοσύνης και διάκριση εξουσιών ακούγεται μάλλον σαν παιδικό αστείο στα διεφθαρμένα αυτιά του εκάστοτε πολιτικού κηδεμόνα της δικαιοσύνης. Από την άλλη, οι όποιες καινοτόμες προτάσεις για το υπουργείο εργασίας θα ακούγονταν σαν ξένη και μάλλον εξωγήινη γλώσσα σε κηφηνοειδείς πολιτικούς που δεν έχουν δουλέψει μισή μέρα στη ζωή τους.
Αντίστοιχα, οι ιδέες κοινής λογικής για ποιοτική παιδεία δεν έχουν την παραμικρή αξία για τους αμόρφωτους υπουργούς παιδείας που πέρασαν από τη χώρα. Όπως ακριβώς και δεν ενδιαφέρουν τους ανάλγητους κρατικοδίαιτους ολιγάρχες, οι σύγχρονες πρακτικές για τον χώρο της υγείας και της περίθαλψης. Ταυτόχρονα, η ΑΝΕΛίστικη διοίκηση του υπουργείου τουρισμού θα υλοποιούσε τις όποιες καλές προτάσεις για τον κλάδο, με τον πλέον άστοχο και γραφικό τρόπο, «καίγοντας τες» και για τους επόμενους.
Στο ίδιο πνεύμα με τα ανωτέρω, η διαχείριση του πλούτου της χώρας και των όποιων διπλωματικών ευκαιριών προκύπτουν, πάνε χαμένες από ένα ληστρικό σύστημα το οποίο αξιοποιεί τα πάντα για ίδιον όφελος και πάντα εναντίον του πολίτη. Μια εκάστοτε συμμορία στο Μαξίμου που αντιμετωπίζει τη χώρα σαν τσιφλίκι της και τους πολίτες σαν κολίγους.
Απέναντι στις «πολιτικές αρετές» του χρεωκοπημένου συστήματος της χώρας, την ανικανότητα, την αδιαλλαξία, την ασυδοσία και τον αυταρχισμό που καταρρίπτουν κάθε καλή πρόταση και κάθε δημιουργική ιδέα, και απέναντι στο μισόδημο πολιτικό προσωπικό που οικειοποιείται τον εθνικό πλούτο, προτάσσεται το δ.
Ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχουμε το χειρότερο δυνατό πολιτικό προσωπικό επειδή αυτό μας αξίζει, αλλά επειδή αυτό μόνο μπορεί να παραχθεί από το χειρότερο δυνατό πολιτικό σύστημα – δηλαδή το εν ισχύ. Ας θυμηθούμε δε, ότι όσοι εξ αυτών αναγκάστηκαν να παραιτηθούν για να υπάρξει μια κάποια εξυγίανση στα μάτια του πολίτη, αντικαταστάθηκαν άμεσα από βουλευτές μπαλαντέρ, έτοιμοι να συνεχίσουν τις εθνικές ήττες. Πρωταρχικός μας λοιπόν στόχος είναι μια ειρηνική πολιτική επανάσταση, με 10 ιδέες κοινής λογικής, ικανές να προσφέρουν διέξοδο στην Ελλάδα και να επαναφέρουν τη δημοκρατία στη χώρα που την γέννησε. Να απελευθερωθούμε από τον πραγματικό δυνάστη, που δεν είναι άλλος από το εγχώριο πολιτικό σύστημα.
Όταν λοιπόν η εκστρατεία πολιτών του δ ολοκληρωθεί και στεφθεί με επιτυχία, όταν το ανελεύθερο καθεστώς που κρατάει τα δόντια του μπηγμένα στον λαιμό μας ηττηθεί κατά κράτος, τότε θα απελευθερωθούν όλες οι υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις της χώρας μας. Τότε θα βρουν ευήκοα ώτα και χώρο εφαρμογής οι προοδευτικές ιδέες και προτάσεις και τότε θα μπορέσει η Ελλάδα να αξιοποιήσει στο έπακρο ολόκληρη τη δυναμική της.
Πρώτα λοιπόν η απελευθέρωση και μετά οι μεταρρυθμίσεις. Όχι άλλες χαμένες ευκαιρίες. Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου. Πάρε μέρος στο δ στέλνοντας ένα μήνυμα στο [email protected]
Είμαστε αυτοί που περιμέναμε. Και αλλάζουμε την πολιτική στη χώρα.
Related posts
Πολιτικοί και Σύνταγμα η μεγαλύτερη απειλή του 2020
Καλή χρονιά σε όλους. Ας ελπίσουμε πως καταφέραμε να αφήσουμε πίσω στο 2020, ό,τι κακό, προβληματικό και στενάχωρο. Όλα αυτά…
Ο κοινοβουλευτισμός είναι φασισμός
Σκοπίμως καθυστέρησε η σύνταξη του παρόντος άρθρου. Ο λόγος ήταν ο ειλικρινής μας σεβασμός στην ιδέα της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης…
Ελλάδα, η Ιφιγένεια του κοινοβουλευτισμού
Και οι μάσκες έπεσαν. Αναμενόμενο μεν για την πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι κατάφεραν να διακρίνουν ευθύς εξ αρχής το…
Το δημοσιογραφικό πραξικόπημα
Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις επικοινωνιακής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, υπέπεσε σε ένα «θανάσιμο» αμάρτημα για την ελευθερία του…
Άλλο κοινοβουλευτισμός, άλλο δημοκρατία
Τι είναι χειρότερο από τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό και τον φασισμό; Η αστική «δημοκρατία». Το παρόν αποτελεί ένα άρθρο που έπρεπε να είχαμε γράψει…
Η υγειονομική κρίση ως ευκαιρία αναγέννησης για την Ελλάδα
Η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον μιας νέας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, που αν αναλογιστούμε τις συμπληγάδες των μνημονίων από τα…
200 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε πραγματικά ποτέ
Για 400 χρόνια ο Ελληνισμός υπέμεινε τον δυνάστη. Η Ελληνική Επανάσταση επέφερε την εθνική μας απελευθέρωση. Ο Ελληνισμός όμως σήμερα,…
Η πρόσβαση στην κοινωνική και πολιτική ζωή – δικαίωμα κάθε πολίτη
Δεδομένου του γεγονότος ότι η υγεία και η αρτιμέλεια αποτελούν από τα πολυτιμότερα αγαθά και τυχόν έλλειψη αυτών οφείλει να…