Το «ντόμινο» των παραιτήσεων δεν είναι αρκετό 

Γράφει η Καντά Αναστασία

Λέγεται πως, ενός κακού μύρια έπονται. Τι μένει, λοιπόν, να ακολουθήσει; Τι επίκειται να αντικρύσουμε;

Λίγες μόνον ημέρες έχουν παρέλθει από την εθνική τραγωδία –  ήττα στο Μάτι, με τους δεκάδες νεκρούς, τις εκατοντάδες καμένες οικίες και τα ανυπολόγιστα σε έκταση αποτεφρωμένα στρέμματα δάσους. Πολλοί από εμάς παρακολουθούσαμε τα γεγονότα από τον καναπέ ή την ξαπλώστρα μας, ωσάν να ήταν ταινία τρόμου. Γιατί αυτό ήταν για όσους είδαν την πύρινη λαίλαπα να καταβροχθίζει όχι μόνον περιουσίες, αλλά και αγαπημένα τους πρόσωπα. Δεν μπορούμε, επομένως, παρά να μιλάμε για μια ανοχύρωτη πολιτεία, για ένα αποτυχημένο κράτος όπου τα πάντα καταρρέουν. Οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» πολλοί, μα κανένας δεν αναλαμβάνει -επιτέλους – την ευθύνη. Και η τελευταία δεν έχει ως μονάδα μέτρησης τα λόγια, αλλά τις πράξεις.

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως το «ντόμινο» των παραιτήσεων και καρατομήσεων είναι μια απάντηση στη σκιά της φονικής πυρκαγιάς που ξέσπασε στην Ανατολική Αττική, πως πρόκειται για μια θαρραλέα πράξη. Μα τι ψυχικό σθένος που απαιτείται για να αποχωριστείς την καρέκλα σου! Ωστόσο, είναι το απειροελάχιστο που οφείλει κανείς να κάνει, έχοντας επίγνωση πως φέρει λεόντειο μερίδιο ευθύνης σε μία συμφορά που είχε ως απότοκο να θρηνεί η χώρα θύματα.

Εφαλτήριο αποτέλεσε η παραίτηση του αναπληρωτή Υπουργού Προστασίας, Νίκου Τόσκα, ακολούθησε η απομάκρυνση των αρχηγών του πυροσβεστικού σώματος και της αστυνομίας, ενώ του κουαρτέτο ήλθε να συμπληρώσει η παραίτηση του Γ.Γ Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Καπάκη. Το «δαχτυλίδι», πλέον, πέρασε στα χέρια του κ. Γιάννη Ταφύλλη, πρώην διευθυντή του Κέντρου Μελετών Ασφαλείας. Εν προκειμένω, το ζητούμενο δεν είναι να εξετάσουμε εάν και κατά πόσο ο τελευταίος που έκατσε στην καρέκλα του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας είναι ικανότερος ή πιο «άξιος» να καταλάβει τη θέση αυτή, μιας και ένα από τα μελανώματα που φέρει η Ελλάδα στο κορμί της, είναι αυτό της αναξιοκρατίας και του ημετερισμού. Στην εν λόγω περίπτωση, αρμόζει να εξετάσουμε το αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος την ώρα της κρίσης. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, καταδεικνύεται από τα ερείπια, την καμένη γη και τον οδυρμό τόσων ανθρώπων για τους αδικοχαμένους τους. Οι παραιτήσεις και οι εκ νέου προσλήψεις δε θα απαλύνουν τον πόνο, ούτε θα μεταβάλλουν την κατάσταση – τουλάχιστον προς το καλύτερο – από τη στιγμή που η κρατική μηχανή έχει καταρρεύσει πλήρως.

Ακριβώς, λοιπόν, επειδή έχει καταρρεύσει, δεν αρκεί να αντικατασταθούν ορισμένα μόνον σαπισμένα γρανάζια της για να δουλέψει ρολόι. Δυστυχώς, οι υψηλά ιστάμενοι λειτουργούν με (κομματικές) παρωπίδες. Για να εξοντώσεις τα δηλητηριώδη αγκάθια ενός προβλήματος πρέπει να εστιάσεις στη ρίζα τους, ήτοι να καταπολεμήσεις τα αίτια, όχι να προσπαθείς να ιάσεις τα συμπτώματα.

Μένοντας στο ζήτημα της πυρκαγιάς, προ ολίγων ημερών ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό η κατάργηση της θέσης του γενικού γραμματέα Προστασίας του Πολίτη, παρουσιάζοντας ένα νέο σχέδιο για το εν λόγω γραφείο. Εν ολίγοις,  η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας αλλάζει μορφή και ρόλο μετά την αποτυχία στη διαχείριση της φωτιάς στο Μάτι. «Αναβαθμίζεται» σε ενιαία Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών – υπαγόμενη στο ΥΠ.ΕΣ – με ρόλο συντονιστικό (πρόληψη, ετοιμότητα, ανταπόκριση, αποκατάσταση) και διασύνδεση με επιστημονικούς φορείς που εμπλέκονται στον τομέα των φυσικών καταστροφών. Επικεφαλής του εγχειρήματος θα τοποθετηθεί Διοικητής που θα αποτελεί πρόσωπο εγνωσμένης εμπειρίας, ενώ στυλοβάτης θα είναι το Επιτελείο Διοίκησης, αποτελούμενο από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς της χώρας (πυροσβεστική, ΕΛ.ΑΣ, λιμενικό σώμα κτλ.). Επισημαίνεται ότι εκλήθη Γερμανός καθηγητής, ο Γιόχαν Γκολντάμερ, για να συνδράμει στη συγκρότηση του εγχειρήματος.

Αναμένεται πως η μετάβαση στο νέο σύστημα θα εκτυλιχθεί ομαλά, ώστε να μην παρακωλυθεί η επιχειρησιακή ικανότητα και συνέχεια του υφιστάμενου συστήματος. Όπως και να ‘χει η κατάσταση, πολλοί έφυγαν ανεπιστρεπτί. Είναι τουλάχιστον ηθικό χρέος όλων μας να σεβαστούμε τη μνήμη τους και ο χαμός τους να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για μεταρρυθμίσεις εκ βάθρων και εις βάθος. Χορτάσαμε από φιλαρακισμούς και γελοιότητες.