Διορισμός εξπρές για την ελίτ της διαπλοκής 

Γράφει η Έρντα Πρέντσι

Μετά τη νίκη της Αριστεράς στις εκλογές του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας  έκλεισε την ομιλία του απευθυνόμενος στις χιλιάδες νέες και νέους επιστήμονες που μετανάστευσαν στο εξωτερικό   με την εξής υπόσχεση: “Εθνικός μας στόχος είναι να ξανακερδίσουμε την εργασία στην πατρίδα μας, να τους γυρίσουμε πίσω ,να δουλέψουμε όλοι μαζί για να σηκώσουμε αυτή τη χώρα ψηλά!”.

Πώς θα γίνει αυτό εφικτό όταν κυριαρχεί η αναξιοκρατία, το βύσμα και η οικογενειοκρατία σε όλες τις βαθμίδες της κρατικής εξουσίας και του δημόσιου τομέα; Απαράδεκτος ο απευθείας διορισμός με ένα ΦΕΚ  της συντρόφου του  πρωθυπουργού Περιστέρα Μπαζιάνα σε διδακτικό προσωπικό του ΕΜΠ. Υποκριτική  και ανήθικη πράξη από έναν δήθεν υπέρμαχο της Δημοκρατίας και της αριστερής ιδεολογίας, από έναν άνθρωπο που τα φοιτητικά του χρόνια τα πέρασε στις καταλήψεις ώστε να αλλάξει το παρωχημένο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Τελικά, κατέληξε να πράττει ακριβώς τα ίδια αδυνατώντας να κρατήσει έστω τα προσχήματα.  Προφανώς όταν στην ομιλία του έλεγε ότι “ηττήθηκε η Ελλάδα των ελίτ” εννοούσε της δεξιάς ελίτ διότι τη θέση της θα έπαιρνε η αριστερή ελίτ!

Βέβαια, δεν αποτελεί πρωτοτυπία η προώθηση της καριέρας της συμβίας του πρωθυπουργού καθώς την εισήγαγε ο πρώτος διδάξας Κώστας Καραμανλής. Αλησμόνητο  θα μείνει στον ελληνικό λαό το γεγονός ότι η σύζυγος του τότε  πρωθυπουργού Νατάσα Παζαΐτη από νηπιαγωγός κατάφερε μέσα σε 4 χρόνια να της απονεμηθεί διδακτορικός τίτλος Ιατρικής!

Είναι άξιον απορίας το γιατί η πανεπιστημιακή κοινότητα δεν αντιδρά σε τέτοιες περιπτώσεις παραβατικότητας της κρατικής εξουσίας. Με αυτόν τον τρόπο η διαπλοκή μεταξύ πανεπιστημιακών και πολιτικών επιβεβαιώνεται. Φυσικά αυτό δεν τιμά  το εκάστοτε Πανεπιστήμιο που υποθάλπει αναξιοκρατικές και μη δημοκρατικές διαδικασίες για να ικανοποιεί τα αιτήματα κομματικών στελεχών.

Δυστυχώς για την Ελλάδα, όλες οι κυβερνήσεις της στηρίξαν τη βιωσιμότητά τους στο τρίπτυχο οικογενειοκρατία, πελατειακές σχέσεις και μιζοκρατία. Οι πύρινοι λόγοι που εκφωνούν όταν το απαιτεί η περίσταση είναι προϊόντα υπέρμετρου λαϊκισμού και προπαγάνδας. Ούτε δεξιοί ούτε αριστεροί έχουν να επιδείξουν αξιόλογο έργο. Για να είμαστε ειλικρινείς  αυτά  που τους συνδέουν είναι τα σκάνδαλα και η προσκόλληση σε μια καρέκλα εξουσίας. Γι’ αυτό αγαπητέ Έλληνα, μη σε θαμπώνουν τα λόγια που θα ήθελες να ακούς αλλά να κρίνεις τα έργα των πολιτικών που τα εκφωνούν.