Αν εστιάσει κανείς τον φακό του στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, παρατηρεί ότι τα κομμάτια που συνθέτουν αυτό το «παζλ», αποτελούν μάστιγα για τη χώρα. Μέλημα όσων κρατούν τα ηνία αυτού του τόπου δεν είναι η ευημερία του, αλλά η προσωπική τους ευμάρεια, με ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ κι αν αυτό συνεπάγεται. Συνήθως, αυτή η συνεπαγωγή είναι τοξική για τη χώρα. Στοχευμένα και με μεθοδικότητα λιθοβολούν καίριους τομείς, όπως η παιδεία, που είναι ακριβώς ο ακρογωνιαίος λίθος ενός κράτους. Σπέρνουν μια αποδυναμωμένη, εξαϋλωμένη παιδεία, θερίζουν άτομα απαίδευτα, όχι μόνο σε επίπεδο γνώσεων, αλλά κυρίως σε αξιακό και ηθικό επίπεδο. Αυτός είναι ο στόχος: ουραγοί που θα ακολουθούν νωχελικά τον εκάστοτε «μεσσία» , ασχέτως τι πρεσβεύει, λες και θα το ξέρουν.
Η όποια κίνηση/μεταβολή γίνεται στοχευμένα, με μεθοδικότητα και υπομονή. Τοποθετούν σαθρά θεμέλια, ώστε το οικοδόμημα να γκρεμιστεί.
Η «μαγιά» τούτου του τόπου αρχίζει να καίγεται, ή μάλλον, φροντίζουν να την κάψουν. Αγωνίζονται είτε να διώξουν τους νέους ανθρώπους – πράγμα που και έχουν καταφέρει, αν αναλογιστούμε ότι πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες έχουν πετάξει σαν αποδημητικά πουλιά από τη χώρα – είτε να αναθρέψουν προσωπικότητες που «χωλαίνουν» από κάθε άποψη. Αγωνίζονται να καλλιεργήσουν απέχθεια και ντροπή για την εθνική μας ταυτότητα, την ταυτότητα που πολλοί αλλοεθνείς εγκωμιάζουν. Στην προκρούστεια κλίνη των εθνομηδενιστών, λοιπόν, το «είναι» μας, η ιστορία μας, το μέλλον μας. Μέχρι να μάς υποδουλώσουν και εν τέλει να μάς αφανίσουν. Αν το χώμα που πατάμε δε μάθουμε να το αγαπάμε, με περίσσεια ευκολία το πουλάμε. Κι αυτό είναι μια πραγματικότητα που θα βλάψει ανεπανόρθωτα τη χώρα.
Στην Ελλάδα, εν έτει 2019, μιλάνε οι κλέφτες για τιμιότητα και οι ψεύτες για αλήθεια. Εμείς το ανεχόμαστε, κι ακριβώς αυτή η ανοχή είναι συνενοχή. Καιρός να αλλάξει αυτό, τώρα μάς δίδεται μια πολύ καλή ευκαιρία να κάνουμε μια νέα αρχή πριν πέσουν «τίτλοι τέλους».
Πάντα επίκαιρος, «της αυτής αμαρτίας είναι το διδόναι οίς μη δει και το μη διδόναι οίς δει» (είναι εξίσου λάθος να δίνεις σε αυτούς που δεν πρέπει, με το να μη δίνεις σε αυτούς που πρέπει). – Σωκράτης.
- Καντά Αναστασία, υποψήφια δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθήνα για την Ελλάδα», με υποψήφιο δήμαρχο τον Γιώργο Καραμπελιά
Related posts
Πολιτικοί και Σύνταγμα η μεγαλύτερη απειλή του 2020
Καλή χρονιά σε όλους. Ας ελπίσουμε πως καταφέραμε να αφήσουμε πίσω στο 2020, ό,τι κακό, προβληματικό και στενάχωρο. Όλα αυτά…
Ο κοινοβουλευτισμός είναι φασισμός
Σκοπίμως καθυστέρησε η σύνταξη του παρόντος άρθρου. Ο λόγος ήταν ο ειλικρινής μας σεβασμός στην ιδέα της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης…
Ελλάδα, η Ιφιγένεια του κοινοβουλευτισμού
Και οι μάσκες έπεσαν. Αναμενόμενο μεν για την πλειοψηφία των πολιτών, οι οποίοι κατάφεραν να διακρίνουν ευθύς εξ αρχής το…
Το δημοσιογραφικό πραξικόπημα
Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις επικοινωνιακής διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, υπέπεσε σε ένα «θανάσιμο» αμάρτημα για την ελευθερία του…
Άλλο κοινοβουλευτισμός, άλλο δημοκρατία
Τι είναι χειρότερο από τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό και τον φασισμό; Η αστική «δημοκρατία». Το παρόν αποτελεί ένα άρθρο που έπρεπε να είχαμε γράψει…
Η υγειονομική κρίση ως ευκαιρία αναγέννησης για την Ελλάδα
Η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον μιας νέας οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης, που αν αναλογιστούμε τις συμπληγάδες των μνημονίων από τα…
200 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε πραγματικά ποτέ
Για 400 χρόνια ο Ελληνισμός υπέμεινε τον δυνάστη. Η Ελληνική Επανάσταση επέφερε την εθνική μας απελευθέρωση. Ο Ελληνισμός όμως σήμερα,…
Η πρόσβαση στην κοινωνική και πολιτική ζωή – δικαίωμα κάθε πολίτη
Δεδομένου του γεγονότος ότι η υγεία και η αρτιμέλεια αποτελούν από τα πολυτιμότερα αγαθά και τυχόν έλλειψη αυτών οφείλει να…