Ο δανεισμός και η χρεοκοπία που τα κόμματα επέβαλλαν στη χώρα 

Γράφει ο Παναγιώτης Μπαλακτάρης – δικηγόρος ΔΣΑ

Η Ελλάδα το 2010 χρεοκόπησε. Όχι τυπικά αλλά πραγματικά. Ουδέποτε διατυπώθηκε ένα νέο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» όμως υπήρξε αδυναμία εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους. Το ρίσκο για τον δανεισμό της χώρας μας αυξήθηκε με αποτέλεσμα να εκτοξευθούν στα ύψη τα spreads των δεκαετών ομολόγων και να αυξηθούν ομοίως τα ασφάλιστρα κινδύνου, γνωστά ως CDS. Ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, μοιραίος από πολλές απόψεις, διέσυρε την Ελλάδα διεθνώς κατηγορώντας την ως διεφθαρμένη χώρα, γεγονός που αποκάλυψε ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Κατόπιν, ο τότε διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν δήλωσε πως ο Γ. Παπανδρέου τον παρακάλεσε να σπεύσει το ΔΝΤ στην Ελλάδα κι εκείνος τού απάντησε ότι για να επιληφθεί το ΔΝΤ θα χρειαζόταν αίτημα της χώρας, κάτι που ο Παπανδρέου έκανε, προσφεύγοντας πλέον σε αυτό.

Το γεγονός της χρεοκοπίας και όσα έπονται αυτής είναι λίγο πολύ γνωστά. Γνωρίζουμε επίσης ότι η πολιτική ανικανότητα των κυβερνησάντων σε συνδυασμό με την αστοχία εξεύρεσης λύσεων από το σύνολο του πολιτικού συστήματος οδήγησε σε υποτροπή της κρίσης, η οποία φτάνει μέχρι τις ημέρες μας.

Αυτά που δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστά – και σίγουρα όχι αρεστά στην πολιτική ελίτ – είναι τα αίτια που έφεραν την κρίση. Ποικίλλουν, είναι η αλήθεια, αλλά κάποια είναι βασικά και κάποια όχι. Το μεγαλειώδες «φαγοπότι», για παράδειγμα, των κομμάτων εξουσίας από το 1974 έως και σήμερα αποτελεί τον πυρήνα του προβλήματος. Μία παράμετρος αυτού είναι και η αφειδώλευτη δανειοδότηση των κομμάτων. Σύμφωνα με το πόρισμα του Εισαγγελέως κ. Καλούδη που βασίζεται σε στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, για την περίοδο 2000-2011, η Νέα Δημοκρατία έχει λάβει συνολικά 132,4 εκατομμύρια ευρώ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. 120,7 εκατομμύρια ευρώ, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος 10,9 εκατομμύρια ευρώ και ο Συνασπισμός (πρόδρομη μορφή του σημερινού ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) 8,2 εκατομμύρια ευρώ. Όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί λοιπόν οφείλουν ποσό που ανέρχεται στα 272,2 εκατομμύρια ευρώ. Σημειωτέον εν προκειμένω, ότι το 98,1% των δανείων των κομμάτων – δηλαδή, 269 εκατομμύρια ευρώ – έχει συναφθεί με εγγύηση τις κρατικές χρηματοδοτήσεις έως το 2020. Μόνο το ΚΚΕ έχει υποθηκεύσει μέρος της ακίνητης περιουσίας του. Επιπροσθέτως, να τονισθεί ότι με βάση τη νομοθεσία ιδίως η Νέα Δημοκρατία θα χρειαστεί περί τους δυόμιση αιώνες για να αποπληρώσει τις οφειλές της!

Για τον έλεγχο της δανειοδότησης των κομμάτων έγινε εξεταστική επιτροπή στη Βουλή και με το πέρας των εργασιών της ο φάκελος πήγε στη Δικαιοσύνη για περαιτέρω ποινική έρευνα. Διατάξεις θεσπίσθηκαν για να τύχουν ποινικής ασυλίας στελέχη πιστωτικών ιδρυμάτων και εν τω μεταξύ τα μέτρα εις βάρος των κοινωνικά αδύναμων καλά κρατούν.

Πώς είναι δυνατόν να θέλουν να διαχειρίζονται τις τύχες της Ελλάδος φορείς που την έχουν χρεοκοπήσει και κυρίως που της οφείλουν χρήματα;

Πώς συμβιβάζονται με την «ανιδιοτέλεια» της προσφοράς τους οι υπέρογκες οικονομικές οφειλές με αέρινες (κυριολεκτικά) εγγυήσεις;

Προκαλεί μάλιστα αλγεινή εντύπωση η αδυναμία κάποιου φορολογουμένου να λάβει φορολογική ενημερότητα εάν χρωστά στο κράτος, αλλά τα πολιτικά κόμματα να συνεχίζουν ακάθεκτα να…μας σώζουν χρωστώντας σε κάθε έναν από εμάς.

Σε ένα κανονικό κράτος με νόμους και εύρυθμη λειτουργία των θεσμών πολιτικός φορέας που οφείλει χρήματα και δεν εξυπηρετεί τα δάνειά του όπως πρέπει δεν θα είχε δυνατότητα συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες. Η Δημοκρατία εξάλλου συνεπάγεται και ορισμένες υποχρεώσεις ώστε να μπορούν οι πολίτες να ασκούν τα δικαιώματά τους.

Οι δημοκρατικές αναισθησίες της πλειονότητας των πολιτικών της χώρας μας βαθαίνει το χάσμα μεταξύ αυτών και των πολιτών, διασπώντας τον κρατικό κορμό, του οποίου μέλη πρέπει να είναι οι πολίτες και οι πολιτικοί. Τα τεράστια ποσά των δανείων των κομμάτων είναι εθνική ανάγκη να αποπληρωθούν, διότι θα διοχετευτούν σε υποδομές, εξοπλισμούς και κοινωνική πολιτική.

Πρωτίστως όμως με την υποχρέωση των συστημικών κομμάτων να επιστρέψουν εγκαίρως τα δανεικά εκπέμπεται και ένα μήνυμα σε όλους εντός και εκτός Ελλάδος. Ότι η Ελλάδα παύει να συντηρεί παρασιτικώ τω τρόπω σχηματισμούς που την εκμεταλλεύονται και την απομυζούν.

Αυτή θα είναι η αρχή του τέλους της ρεμούλας, της διαφθοράς και της αφαίμαξης των εθνικών πόρων.

Προέχουν οι πολίτες και όχι η οργάνωση των κομματικών σαλονιών. Αυτά χρειάζονται γκρέμισμα…