Σπάμε τα δεσμά: αδήριτη ανάγκη η πολιτική απελευθέρωση της Ελλάδας
ΑΡΘΡΑ

Σπάμε τα δεσμά: αδήριτη ανάγκη η πολιτική απελευθέρωση της Ελλάδας 

Γράφει ο Ιάσων Μάγνης

Για να καταφέρει ο οποιοσδήποτε υποψήφιος πολιτικός να διοικήσει απρόσκοπτα το κατ’ ευφημισμό πλέον ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος, γιατί περί διοικήσεως μιλάμε και όχι για διακυβέρνηση, θα πρέπει πρώτα να έχει στρωθεί υποδειγματικά το χαλί της δωροληψίας και της παραπληροφόρησης. Δηλαδή έχοντας καταφέρει να αλλοιώσουν παραδοσιακές αξίες και ήθη, έχοντας σπείρει, τη διχόνοια, την απογοήτευση και έχοντας μας ποτίσει με την ανάγκη μόνο για την ατομική μας επιβίωση, ελέω μνημονίων κυρίως, διέλυσαν την όποια συνοχή της κοινωνίας μας, μετατρέποντάς τη σε δουλική. Μετέτρεψαν τον πολίτη, ουσιαστικά σε κατοικίδιο, χαϊδεύοντας τον στη πλάτη, πετώντας του κάποια αποφάγια, τόσα ώστε να μην ξεσηκωθεί και δαγκώσει το χέρι.

Κάποιοι ισχυροί οργάνωσαν την οικονομική διάλυση των κρατών της Ευρώπης και φυσικά και της Ελλάδας, η οποία όχι μόνο δεν αντέδρασε, αλλά συνέπλευσε με αυτές τις επιδιώξεις. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας απέδειξε ότι δεν είναι απλά κατώτερο των προσδοκιών μας, αλλά ότι οι μικροπολιτικές τους φιλοδοξίες έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από το συνολικό – εθνικό καλό. Το πολιτικό μας σύστημα νοσεί βαριά. Δεν εξυπηρετεί επ’ ουδενί τη δημοκρατία, αφού ο λαός είναι μονίμως απών από τις αποφάσεις, τις οποίες τις λαμβάνουν ολιγάρχες και εκολαπτόμενοι δικτακτορίσκοι. Τέτοιου τύπου πολιτικάντηδες μετέτρεψαν το “λεφτά υπάρχουν” σε μνημόνια υποτέλειας. Η συνέχεια γνωστή… Η κυβίστηση της κυβίστησης από το σύνολο σχεδόν των υπολοίπων εγχώριων πολιτικών υπαλληλίσκων, ανεξαρτήτου χρώματος και πεποιθήσεων… Όμως η σημερινή κυβέρνηση ξεπέρασε φαινομενικά κάθε όριο. Με πρωτοφανή θρασύτητα κορόιδεψε κατάμουτρα το σύνολο του Ελληνικού λαού, αγνόησε τις τελευταίες κραυγές απόγνωσης της κοινωνίας και προχώρησε αδίστακτα εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις έξωθεν εντολές. Ο σημερινός πρωθυπουργός ως νέος “Γκάουλάιτερ”, έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση των ισχυρών μεντόρων του, άδραξε την ευκαιρία και ξεδίπλωσε το κρυφό-απριλιανό του χάρισμα, μετατρέποντας το όχι του δημοψηφίσματος σε ναι, πέταξε εκτός κόμματος με απαράμιλλη μαεστρία τους όποιους αντιφρονούντες, και έπειτα ξεχύθηκε σα πεινασμένος λύκος στην εύκολη λεία. Η λεία βέβαια είμαστε εμείς, οι πολίτες, που τα ενορχηστρωμένα ΜΜΕ και τα πολιτικά κόμματα, μας συντηρούσαν από παλιά διχασμένους και μας κατάντησαν πλέον άβουλους δέκτες μιας πολιτικοοικονομικής δικτατορίας. 

Είμαστε μάρτυρες της πλέον βάναυσης κατάργησης των όποιων δικαιωμάτων που με κόπο είχαν κατακτηθεί έως τώρα. Καταλύθηκε κάθε έννοια δικαίου και αλώθηκε δίχως προφάσεις η δημόσια διοίκηση. Κατάφεραν να μας διαιωνίσουν την οικονομική εποπτεία έως το 2060. Ξεπουλιέται μέσω του υπερταμείου κομμάτι κομμάτι όλη η δημόσια περιουσία σε εξευτελιστικές τιμές και παράλληλα παραδίδουν άνευ όρων τη Μακεδονία μας, με συμφωνίες εκτρώματα, κόντρα στη γνώμη του 80% και πλέον των Ελλήνων πολιτών. Υιοθετούν τη τουρκική γλώσσα για τους μουσουλμάνους της Θράκης και εν μια νυκτί καταργούν τους ήδη υπάρχοντες μουφτήδες διορίζοντας άλλους, που φαινομενικά είναι πιο αρεστοί στη γείτονα χώρα. Πλημμυρίζουν την ήδη αποδυναμωμένη χώρα με λαθρομετανάστες δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα επιβίωσης των πολιτών μας, όπως επίσης και των μεταναστών. Τις Γερμανικές αποζημιώσεις τις τοποθέτησαν ξανά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, για να μη δυσαρεστηθούν τα αφεντικά τους. Οξύνουν το ήδη υπάρχον δημογραφικό πρόβλημα της χώρας αφενός μεν λόγω της αθρόας μετανάστευσης των νέων στο εξωτερικό για ανεύρεση εργασίας και της αυξανόμενης υπογεννητικότητας, και αφετέρου με τη πιθανή μόνιμη εγκατάσταση χιλιάδων λαθρομεταναστών, βοηθώντας στη μελλοντική περαιτέρω πληθυσμιακή αλλοίωση. Τι άλλο να κάνει κάποιος ενάντια της χώρας που τον γέννησε και τον ανέθρεψε…; Τελικά τι είναι ο πρωθυπουργός μας και το λοιπό σινάφι του; Απλά μισέλληνες, μήπως διεθνιστές και ως τέτοιοι κοιτάνε μόνο το καλό της διεθνούς ολιγαρχίας; Ή μήπως συνδυάζουν και τα δύο;

Όμως αυτό που δεν κατανοεί το σύνολο του πολιτικού προσωπικού, οι κατ’ ευφημισμό δημοκράτες, οι οποίοι νομίζουν ότι θα καπηλεύονται κατά το δοκούν για πολύ καιρό ακόμα αυτή τη χώρα, είναι ότι όσο δουλική και να καταντήσεις μια κοινωνία, όσο και να ασελγήσουν πάνω στη χώρα, όσο και να διχάσουν τους πολίτες της, μια σπίθα πάντα θα σιγοκαίει και θα βρεθεί κάποια στιγμή μια μαγιά πολιτών, που θα αλλάξουν εκ θεμελίων αυτό το υποτελές, παρωχημένο και σάπιο πολιτικό σκηνικό που είχε διαμορφωθεί από παλιά και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρηθεί στο σήμερα αλλά και στο αύριο.

Μάθε περισσότερα στο δ: www.todelta.gr

Related posts

Leave a Reply