Οι εθελοντές του «δέλτα – πολιτική επανάσταση» καλωσορίζουμε ως ευπρόσδεκτες τις προτάσεις της κυβέρνησης, οι οποίες αναφέρονται στις 10 ιδέες κοινής λογικής του κινήματος μας για τη δημοκρατία.
Συγκεκριμένα, εκ των προτάσεων της κυβέρνησης αρκετές κρίνονται δυστυχώς άκαιρες και άστοχες. Ωστόσο, τρεις εξ αυτών αναφέρονται στις ιδέες για την αναγκαία πολιτική επανάσταση που πρεσβεύει το δ. Ειδικότερα, οι μεταρρυθμίσεις στους θεσμούς της ποινικής ευθύνης των υπουργών και της βουλευτικής ασυλίας, έχουν να κάνουν με την ιδέα του δ για την «κατάργηση ασυλίας και προνομίων βουλευτών και υπουργών». Αντίστοιχα, ο θεσμός των δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία, αφορά την ιδέα κοινής λογικής του δ για «τοπικά δημοψηφίσματα μόνο από πολίτες και όχι από πολιτικούς».
Είναι αλήθεια πως οι εν λόγω προτάσεις έχουν καθυστερήσει για δεκαετίες να εφαρμοσθούν στη γενέτειρα της δημοκρατίας. Ωστόσο, μία πρόταση από μόνη της δεν αποτελεί κάτι το ουσιαστικό μιας και όπως παραδέχεται στην ανακοίνωσή του και το κυβερνών κόμμα «ο θεσμός του δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία, και μάλιστα τόσο του νομοθετικού δημοψηφίσματος όσο και εκείνου για κρίσιμα εθνικά θέματα, είχε συμπεριληφθεί στην πρότασξ της Νέα Δημοκρατία το 2014. Αντίστοιχη πρόταση, μόνο για το νομοθετικό δημοψήφισμα, είχε υποβάλει το ΠΑΣΟΚ το 2006».
Ο πρώτος λοιπόν κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι πολίτες με τις προτάσεις ενός πολιτικού συστήματος που έχει επί της ουσίας εκπνεύσει, είναι η ειλικρίνεια τους. Ας είμαστε επιφυλακτικοί διότι το πολιτικό σύστημα μας έχει συνηθίσει άλλωστε σε τρύπιες υποσχέσεις και ανέξοδες πομφόλυγες – επικοινωνιακές κινήσεις εντυπωσιασμού.
Ο δεύτερος και σημαντικότερος κίνδυνος είναι ο τρόπος εφαρμογής και οι συγκεκριμένες επιλογές των πολιτικών σχετικά με τις εν λόγω αναγκαίες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Δεν θα είναι βέβαια η πρώτη φορά που το πολιτικό σύστημα θα αλλοιώσει το νόημα μιας παγκόσμιας δημοκρατικής πρακτικής, επιλέγοντας έναν αναξιοκρατικό, ελεγχόμενο και κομματικό τρόπο εφαρμογής της. Αντίστοιχα, η κοινωνία των πολιτών, με το δ πρωτοπόρο ως κίνημα, οφείλει να εξασφαλίσει πως αυτές οι ιδέες δεν θα «καούν» πολιτικά από τον τρόπο που θα τις διαχειριστεί το πολιτικό σύστημα στο δημόσιο διάλογο. Τέλος, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις απέχουν παρασάγγας από τις λεπτομερείς ιδέες του δ, και γι’ αυτόν τον λόγο καλούμε την κυβέρνηση για την πλήρη και άμεση εναρμόνιση της με τις εξειδικευμένες μας προτάσεις. Ας είναι αυτή η αρχή για την κυβέρνηση έτσι ώστε να ξεκινήσει να εμπιστεύεται τη γνώμη των ειδικών στο θέμα. Για παράδειγμα, επειδή σίγουρα δεν επιθυμεί κανείς μια τραγική επανάληψη του μαύρου «δημοψηφίσματος» του 2015, τα δημοψηφίσματα πολιτών πρέπει να ξεκινήσουν σε τοπικό επίπεδο για να καλλιεργηθεί έτσι αφενός η αναγκαία πολιτική παιδεία συμμετοχής στην κοινωνία και αφετέρου η υποταγή των πολιτικών στη βούληση του πολίτη.
Χαιρετίζουμε λοιπόν έστω και την αναφορά στα αυτονόητα που πρεσβεύουμε, αλλά παραμένουμε επιφυλακτικοί για τις προθέσεις και τους απώτερους στόχους της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας.
Το δ, ως ένα κίνημα βγαλμένο από την κοινωνία και ανεξάρτητο από τις εκφυλιστικές δομές και τάσεις των κομμάτων, δεσμεύεται όπως πάντα να ενημερώνει τους πολίτες και να κρατά υπόλογο το κάθε κόμμα σχετικά με τις 10 ιδέες κοινής λογικής και τη δημοκρατία.