Είναι κοινός τόπος ότι η εκπαίδευση νοσεί, όπως και όλοι οι τομείς της δημόσιας διοίκησης του ελληνικού κράτους. Οι αιτίες πολλές και εν πολλοίς γνωστές. Αναξιοκρατία ή ευνοιοκρατία, κομματισμός, διαφθορά, παντελής έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και σύνδεση του εκάστοτε υπουργού με μία «μεταρρύθμιση», έτσι ώστε να ικανοποιείται η ασίγαστη πολιτική υστεροφημία. Τα κενά στις οργανικές θέσεις πολλά στα ελληνικά σχολεία, οι ελλείψεις σε βιβλία και υλικοτεχνικές υποδομές αποκαρδιωτικές και η Πολιτεία αμέτοχη και με αποκλειστικό ενδιαφέρον το πολιτικό ή μάλλον το μικροκομματικό παιχνίδι.
Στην κατάσταση αυτή ευτυχώς υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, στο 46ο Γενικό Λύκειο Αθηνών μαθητές και γονείς έχουν την τύχη να διαθέτει το σχολείο εμπνευσμένους διδάσκοντες, οι οποίοι, όπως άλλωστε και η συντριπτική πλειονότητα των καθηγητών, αποδεικνύουν καθημερινά ότι επιτελούν λειτούργημα και έχουν συνείδηση αυτού. Πρωτίστως, όμως, το ανωτέρω σχολείο διοικείται από έναν ικανό σύλλογο καθηγητών στην κεφαλή του οποίου βρίσκεται ο διευθυντής του Λυκείου. Περιττό να ειπωθεί ότι η ευταξία και η εύρυθμη λειτουργία του σχολείου αποτυπώνεται στα πρόσωπα των μαθητών και στην ενέργεια με την οποία συνοδεύουν τις δράσεις και κυρίως τις σπουδές τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι παρά το γεγονός πως ο διευθυντής του σχολείου έχει καλέσει τους γονείς να συγκροτήσουν σύλλογο γονέων και κηδεμόνων, εκείνοι δεν το έχουν κάνει δείχνοντας όχι απροθυμία αλλά προκαταβολική εκπλήρωση των προσδοκιών τους από τον ίδιο και τους καθηγητές του σχολείου, με συνέπεια να μην υπάρχει κάτι που να έχουν να διεκδικήσουν. Επιπροσθέτως, ενδεικτικό του εξαιρετικού κλίματος συνεννόησης διδασκόντων και μαθητών αποτελεί και το γεγονός ότι στο σχολείο αυτό δεν έχει χαθεί ούτε μία ώρα μαθήματος, αφού ουδέποτε έχει γίνει κατάληψη. Η ευρηματικότητα δε του διευθυντή και των διδασκόντων έχει προσφέρει επιπλέον αίθουσες και εργαστήρια στους μαθητές, μορφώνοντας έτσι ολοκληρωμένους πολίτες.
Πέραν όλων των άλλων επιτευγμάτων ενός πνεύμονα εκπαίδευσης στο κέντρο της Αθήνας, αυτό που προκαλεί τεράστια και ευχάριστη έκπληξη είναι η οργανωμένη βιβλιοθήκη του σχολείου και η επιμελήτριά της, η οποία έχει δώσει σάρκα και οστά σε ένα όνειρο που κάθε σχολείο έχει. Βιβλία όλων των κατηγοριών, από λογοτεχνικά μέχρι δοκίμια και από ιστορικά μέχρι μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, συνθέτουν την πιο πλήρη βιβλιοθήκη – τουλάχιστον σε τίτλους – που μπορεί να υπάρχει σε Λύκειο. Για τους λόγους αυτούς χαιρόμαστε ιδιαίτερα που με μεγάλη καλοσύνη αποδέχθηκαν ο διευθυντής και οι διδάσκοντες μια μικρή προσφορά βιβλίων που έκανε το «δέλτα».
Μακάρι η Πολιτεία αντί να πολεμάει την ευρηματικότητα και την πρωτοβουλία στον χώρο της εκπαίδευσης να διακλάδωνε σχολεία που λειτουργούν ως πρότυπα με όλα τα υπόλοιπα, ώστε να επέχουν θέση παραδείγματος προς μίμηση. Αυτό πρώτα από όλα θα είναι ευεργετικό για τους μαθητές…