Τα κόμματα οφείλουν να υιοθετήσουν δημοκρατικές εσωτερικές δομές με εκδημοκρατισμό του τρόπου λειτουργίας, των εσωκομματικών εκλογών και των διαδικασιών λήψης αποφάσεων τους. Σε μια δημοκρατική πολιτική κοινωνία δεν υπάρχει χώρος για πολιτικά χρίσματα, εκλογές με έναν υποψήφιο, κλειστές ομάδες λήψης αποφάσεων, επιτροπές κομματικών σοφών, νεποτισμούς, οικογενειοκρατίες, “μοιράσματα” εσωκομματικών θέσεων κ.ά. Αντιθέτως, σήμερα όσο ποτέ επιβάλλεται η μεταμόρφωση των κομμάτων, που θα οδηγήσει στον απόλυτο έλεγχο τους από τους πολίτες που πρόσκεινται σε αυτά, με τρόπο άμεσο και καθολικό. Αυτό προϋποθέτει τη δυνατότητα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι επί ίσοις όροις για όλους τους πολίτες, αξιοκρατικά και ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης, πολιτικών συμμαχιών και οικογενειακών σχέσεων. Επιπροσθέτως, και σε αντιδιαστολή με το σήμερα, απαιτείται η απομάκρυνση από θεσμούς φθαρμένους και γραφειοκρατικούς όπως είναι οι «νεολαίες», οι φοιτητικές παρατάξεις, οι κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα κομματικά στελέχη, οι παράγοντες, οι επαγγελματίες στο κόμμα, οι βαρόνοι, οι δελφίνοι, κ.ά. Στη θέση όλων αυτών των οπισθοδρομικών θεσμών, μπορούν να δημιουργηθούν νέοι, δημιουργικοί και πραγματικά χρήσιμοι φορείς όπως ινστιτούτα μελετών, ακαδημίες πολιτικής κατάρτισης, ερευνητικά κέντρα, φιλανθρωπικές οργανώσεις, κ.ά. Τέλος, τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να λογοδοτούν δημόσια για τα οικονομικά τους και τις διάφορες εισφορές που δέχονται. Εν αντιθέσει με τη σημερινή ασυδοσία, οι χρηματικές εισφορές των κομμάτων αλλά και οι δαπάνες τους, πρέπει να αναφέρονται άμεσα σε αρμόδιο υπουργείο και να ελέγχονται. Τα επιτρεπτά όρια των χρηματικών απολαβών ενός πολιτικού κόμματος από δωρεές πρέπει επίσης να ορίζονται ρητά από το νόμο.