Βιώνουμε απίστευτες ιστορίες στα Ελληνικά πανεπιστήμια. Ιστορίες από χολιγουντιανές ταινίες περιπέτειας. Ή μάλλον τρόμου.
Το τι ακριβώς συνέβη στην ΑΣΟΕΕ, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αναφέρομαι στο περιστατικό με τον αστυνομικό και τους 30 φοιτητές (;) εντός του προαυλίου του Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κανείς δεν θα μάθει αν ο αστυνομικός μπήκε στον προαύλιο χώρο για να συλλάβει παράνομο πωλητή (όπως υποστηρίζουν οι μεν), ή αν τον έσυραν εντός του πανεπιστημιακού χώρου οι 30 φοιτητές για να τον προπηλακίσουν (σύμφωνα με τους δε). Και τελικά μικρή σημασία έχει.
Υπάρχουν όμως και αδιαμφισβήτητα γεγονότα τα οποία χρήζουν ανάλυσης. Είναι αδιαμφισβήτητο πως 30 φοιτητές, που μάλλον ήταν του αντιεξουσιαστικού χώρου (με την κακή την έννοια), ενεπλάκησαν με τον αστυνομικό. Μοιάζει με ομάδα κρούσης και τάγμα εφόδου, παρά με φυσιολογικούς ανθρώπους – φοιτητές. Είναι επίσης αδιαμφισβήτητο πως ο αστυνομικός βρέθηκε εντός του ακαδημαϊκού προαυλίου, έβγαλε το υπηρεσιακό του όπλο και απείλησε(!) με αυτό κάποιους από τους παρευρισκόμενους. Αστυνομικός δηλαδή, κράδαινε όπλο και απειλούσε ανθρώπους εντός ενός χώρου πολιτισμού και μόρφωσης. Τέλος, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας «ο αστυνομικός απεγκλωβίστηκε από αστυνομικές δυνάμεις και διακομίσθηκε τραυματίας στο 401 Γ.Σ.Ν. Αθηνών. Από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής διατάχθηκε διοικητική διερεύνηση του περιστατικού».
Ας ξεχάσουμε την υποτιθέμενη διοικητική διερεύνηση που ας πούμε ότι θα διεξαχθεί, η οποία είναι μια φαρσοκωμωδία από μόνη της, και ας περιοριστούμε στο να ευχηθούμε στον άνθρωπο μια γρήγορη ανάρρωση.
Αδιαμφισβήτητη είναι επίσης η υποστήριξη και το ξέπλυμα της εκατέρωθεν βίας, από τις πολιτικές νεολαίες – παρατάξεις, της μίας και της άλλης πλευράς. Και εδώ συνειδητοποιούμε τη δυσώδη πολιτικοποίηση του θέματος. Η ΟΝΝΕΔ έσπευσε να καλύψει τον πιστολέρο – cowboy αστυνομικό, ενώ η Νεολαία Συριζα μίλησε για αστυνομοκρατία και φανταστικούς δικούς της ξυλοδαρμούς, δήθεν φοιτητών. Κανείς δεν τόλμησε να καταδικάσει και τις δύο εκφάνσεις βίας εντός ενός τόσο ιερού χώρου.
Παραμερίζοντας τα κομματικά παραπαίδια της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, ας μπούμε λίγο στη θέση των απλών, καθημερινών και φυσιολογικών φοιτητών που αντίκρισαν αυτό το τραγικό θέαμα πηγαίνοντας στη σχολή για το μάθημά τους. Τον αστυνομικό να απειλεί οπλισμένος εντός του ακαδημαϊκού χώρου από τη μία, και τους αναρχικούς τραμπούκους να τον προκαλούν/επιτίθενται από την άλλη. Πρόκειται για απίστευτη και απαράδεκτη σκηνή που δεν τη βλέπεις ούτε στις πιο οπισθοδρομικές ή αυταρχικές χώρες. Αποτελεί δε όνειδος για όποιον διετέλεσε πρωθυπουργός και υπουργός παιδείας αυτής της χώρας.
Επαναλαμβάνω, πρόκειται για σκηνές και καταστάσεις που δεν τις βλέπεις ούτε στον λεγόμενο «τρίτο» κόσμο. Για σκηνές που δεν πρέπει να βιώνει κανένας νέος άνθρωπος, πόσο μάλλον κατά τη διάρκεια της ευγενούς ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας. Αυτό όμως είναι δυστυχώς τα ελληνικά πανεπιστήμια. Δεν είναι πνευματικό «φως» για τους νέους, αλλά βαθύ σκοτάδι για όλους μας.
Την ευθύνη αυτής της αθλιότητας την έχουν βέβαια οι κυβερνήσεις, και συγκεκριμένα η νυν και η προηγούμενη. Αυτές συντηρούν, καλλιεργούν και προάγουν τη βία στα πανεπιστήμια δια των κομματικών τους στρατών και αντιπροσώπων. Μην έχει κανείς αμφιβολία πως το όραμα των τραμπούκων της ΝΔ είναι τα γυμνά υπηρεσιακά περίστροφα και οι δυνάμεις ασφαλείας μέσα στα πανεπιστήμια. Και πως το όραμα των τραμπούκων του ΣΥΡΙΖΑ είναι η παρανομία, και η καταστροφή της δημόσιας περιουσίας. Συνεπώς, τη βία στα πανεπιστήμια τη γεννά η βίαιη ιδεολογία, αλλά και πρακτική, των νεολαίων και άρα των κομμάτων τους.
Πρόκειται εν τέλει για πολιτική αλητεία. Η χώρα μας είναι η γενέτειρα της δημοκρατίας και του «δυτικού» πολιτισμού και πνεύματος. Η ασφάλεια των φοιτητών μπορεί και πρέπει να εξασφαλιστεί μέσω προσωπικού παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security-φύλακες), όπως γίνεται σε ολόκληρο τον πολιτισμένο πλανήτη. Όχι από το στρατό και την αστυνομία. Ταυτόχρονα πρέπει να μπει ένα οριστικό τέλος στα «αιώνια» αναρχοπαράσιτα που καταδυναστεύουν τη δημόσια παιδεία.
Το σημαντικότερο ωστόσο ζήτημα είναι πως η μάστιγα των πανεπιστημίων δεν είναι άλλη παρά οι ίδιες οι φοιτητικές παρατάξεις, οι οποίες δεν έχουν κανένα απολύτως ρόλο μέσα στους ακαδημαϊκούς χώρους. Για τον λόγο αυτό πρέπει να καταργηθούν άμεσα και να εξαφανιστεί κάθε ίχνος τους από τα πανεπιστήμια και τους χώρους ακαδημαϊκής μελέτης και έκφρασης.
Αυτό αποτελεί και θέση του δέλτα – πολιτική επανάσταση. Είναι μια ιδέα κοινής λογικής που την αποζητά ολόκληρη η κοινωνία, ενώ οι μόνοι που αντιστέκονται είναι οι κομματικοί ταγοί, φοβούμενοι μην απωλέσουν τα κομματικά τους στρατιωτάκια.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, καμία κυβέρνηση δεν προχώρησε στη διάλυση του νοσήματος που λέγεται φοιτητικές παρατάξεις και καμία δεν προτίθεται να το πράξει. Πρόκειται για ένα νοσηρό σύστημα που αλληλοτροφοδοτείται. Συνεπώς, πρέπει πρώτα να αλλάξει το ίδιο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, για να βιώσουμε επιτέλους και την αναγέννηση των Ελληνικών πανεπιστημίων. Μέχρι τότε, όλα τα άλλα είναι ευχολόγια.
Το δέλτα είναι ο πολιτικός, υπερκομματικός φορέας που πρωτοστατεί στον αγώνα για τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος στη χώρα.
Πάρε μέρος στην προσπάθεια για πραγματική δημοκρατία και ελευθερία στέλνοντας email στο connect@todelta.gr
- Σταύρος Καλεντερίδης