Ευνοιοκρατία και αναξιοκρατία 

Η δημοκρατία στη χώρα μας αιμορραγεί εδώ και πολλά χρόνια και όχι αναίτια. Το σαθρό πολιτικό σύστημα πλαισίωσε με περίτεχνο τρόπο θεσμούς και αξίες, ώστε να εγκλωβίσει τους πολίτες σε συγκεκριμένες επιλογές, τόσο ως προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων όσο και ως προς τα πρόσωπα που θα αναλαμβάνουν να τα επιλύουν.

Η έκπληξη όμως δεν είναι αυτή, μιας και φαίνεται ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως τις συνθήκες αναξιοκρατίας που επικρατούν στη χώρα μας.

Η μεγάλη έκπληξη είναι η δημόσια πλέον παραδοχή από πολιτικά πρόσωπα, της παράτυπης τοποθέτησης τους σε σημαντικές θέσεις με γνώμονα όχι την επάρκεια τους από άποψη σπουδών, εξειδίκευσης και εργασιακής πείρας, αλλά την προσωπική τους φιλία με μέλη του υπουργικού συμβουλίου ή με τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Πιο συγκεκριμένα, η πρόσφατη παραδοχή – ομολογία του διευθυντή της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος κατά τη διάρκεια δημόσιας αντιπαράθεσης για το γεγονός ότι υπήρξε προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού λόγω πολυετούς φιλίας, έχει διπλό αντίκτυπο:

Αφενός μια τέτοια ομολογία αποδεικνύει ότι τα πολιτικά στελέχη έχουν αποκτήσει ουσιαστικά μια σχετική άνεση με τις διαδικασίες αυτές – διαφορετικά θα υπήρχε δυσκολία στην παραδοχή τους – γεγονός που προκαλεί μεγαλύτερη θλίψη, και αφετέρου ως προς την ουσία των πραγμάτων, πλήττουν επίσημα τον θεσμό της αξιοκρατίας αφού δίνουν πια το μήνυμα ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες δεν θα είχαν καμία τύχη στην ανάληψη τέτοιων θέσεων ακόμα και αν κατείχαν 2 και 3 πτυχία, μεταπτυχιακές σπουδές, ικανότητα, υπευθυνότητα, ευσυνειδησία και πείρα. 

Όμως η χώρα έχει ήδη βυθιστεί σε τέλμα και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής τέτοιων καταστάσεων. Είναι ανέντιμο και άδικο να στερείται ο Έλληνας πολίτης αυτό που πραγματικά δικαιούται: ισότιμη συμμετοχή στα κοινά και δικαίωμα ανέλιξης σε όλα τα πεδία βάσει των προσόντων που διαθέτει. 

Ας βάλουμε λοιπόν τα δυνατά μας για να εκλείψει το φαινόμενο αυτό δια παντός, απαιτώντας να υπερισχύσει η αξιοκρατία σε όλα τα πεδία της ζωής μας και υποχρεωτικά φυσικά στο πολιτικό μας σύστημα. 

• Ζωή Βελέντζα